patricius , a, um (patres, s. paterno. II ... ... enim in re est aliud, si plebeiam patricius duxerit, si patriciam plebsius? Liv.: si hoc tibi sumis, nisi qui patricius sit, neminem bono esse genere natum, Cic.: fuerunt patricii minorum ...
... , aus der Plebs (Ggstz. patricius), familia, Cic.: homo, Cic.: Pudicitia (Göttin), Liv.: consul ... ... der Plebejer, Enn. u. Petron.: Ggstz. patricius, Liv. 4, 4, 11: u. plēbēia, ae, f ...
patriciātus , ūs, m., die Würde eines patricius in Rom, Suet. Aug. 2, 1. – zu Zeiten des Kaisers Konstantin ein hoher Ehrentitel, Cassiod. var. 8, 9, 3.
patriciolus , ī, m. (Demin. v. patricius), ein junger Patrizier, Prisc. 3, 26.
ex-patricius , iī, m., ein gewesener Patrizier, Cod. Iust. 3, 24, 3 in.
arx , arcis, f. (v. Stamme ARC in ... ... dem Kapitol, vobis (communis patria) arcem et Capitolium commendat, Cic.: ne quis patricius in arce aut in Capitolio habitaret, Liv.: Romana, Liv.: Capitolina, ...