pervicācia , ae, f. (pervicax), die Beharrlichkeit, ... ... Cic. Tusc. 4, 26: pervicacia tua et superbia, Liv. 9, 34, 24: Aegyptia, Treb. ... ... 4 sq. – m. in u. Akk., pervicacia in hostem, Tac. ann. 12, 20. – m. ...
per-dūro , āvī, ātum, āre, I) intr.: A) ... ... 2, 33, 4: perdurare non posse, Suet. Ner. 24, 2: perdurandi pervicacia, Plin. 17, 147: perd. apud alqm, Ter. Hec. 269: ...
obstinātus , a, um, PAdi. (obstino), darauf bestehend, ... ... Liv.: pudicitia, Liv.: obstinatior voluntas, Cic.: obstinatissima virtus, Sen.: obstinatissima contentio, pervicacia, Augustin. – mit Praepp., sit aliquis adeo contra veritatem obstinatus, ut ...
per-vinco , vīcī, victum, ere, I) intr. völlig ... ... behaupten, pervicit Cato, Cic. ad Att. 2, 1, 8: pervince pertinaci pervicaciā, Enn. fr. scen. 379 ( bei Fronto ad M. Caes. ...