pīgmentum , ī, n. (pingo), das Mittel zum pingere (Anstreichen, ... ... a) zur Malerei, discordes pigmentorum colores, Apul. de mund. 20: pigmentum fervens, Plin. 35, 150: aspersa temere pigmenta in tabula, Cic. de ...
2. venetus , a, um, seefarbig, bläulich, a ... ... Iuven.: conditura, Lampr. – subst., venetum, ī, n. (sc. pigmentum), bläuliche Farbe, Isid. orig. 19, 17, 14. – ...
pīgmentātus , a, um (pigmentum), gefärbt, geschminkt, Eccl.
pīgmentārius , a, um (pigmentum), zu den Farben-, auch Salben gehörig, institor, der Farben-, Salbenhändler, Scrib. Larg. 22. – subst., pīgmentārius, iī, m., der Salbenhändler, Spezereienhändler, Cic. ep. 15, 17, ...
auripīgmentum , ī, n. (aurum u. pigmentum), Auripigment od. Operment, ein Arsenikerz (griech. ἀρσενικόν), Vitr. 7, 7, 5. Cels. 5, 5. Plin. 33, 79; 35, 30 u. 49. ...
Armenia , ae, f. (Ἀρμενία ... ... Aprikose, Col. u.a. – β) (verst. pigmentum) eine kostbare blaue Farbe, unser Bergblau, Varr. u. ...
pelagius , a, um (πελάγιο ... ... Plin. 9, 131. – 2) pelagium, iī, n. (sc. pigmentum), Purpurfarbe, Plin. 9, 134 u. 138. – II ...
ānulāris , e (anulus), zum Siegelringe gehörig, Ring-, ... ... 11, 1, 71. – subst., ānulāre, is, n. (sc. pigmentum), die Gemmenfarbe, Isid. 19, 17, 22.