posthāc , Adv. ( aus post u. dem Abl. hac), hernach, nachher, a) = künftig, in Zukunft, später, späterhin, Komik. u. Cic. – b) hinfort, von nun an, Komik. ...
1. fatuus , a, um ( zu cōnfūto), I) ... ... . Pers.: puer fatuus, Cic.: monitor non fatuus, Cic.: qui futuri sunt posthac stulti, stolidi, fatui, Plaut.: fatuus est, insulsus, tardus, Ter.: fatuus ...
posteāc , Adv. = posthac, Corp. inscr. Lat. 4, 1837.
... dem (wir: wohin ich adressiere) posthac litteras sciam, Cic.: litteras publicas sine subscriptione ad alqm dare, Suet.: ... ... m. folg. Infin., datum (es wurde der Auftrag gegeben) posthac C. Cassio deducere iuvenem ripam ad Euphratis, Tac. ann. 12, ...
iam , Adv. (zum Pronom.-Stamme *i- von ... ... = nun, von nun an, nunmehr, nun schon, nulla mihi res posthac potest iam intervenire tanta, Ter.: iam ex sermone hoc gubernabunt doctius porro rem ...
caveo , cāvī, cautum, ēre (v. κοέω, ich ... ... Cato: cavete inulti animam amittatis, Sall.: mit der 1. Pers.; cave posthac umquam istuc verbum ex te audiam, Ter. – m. der 3. ...
rīsus , ūs, m. (rideo), das Lachen, Gelächter ... ... effudit, Petron. – B) meton., v. Gegenstand des Gelächters, o magnus posthac inimicis risus! Gespött, Hor. sat. 2, 2, 107: deus ...
certus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... Mat. in Cic. ep. – pro certo nego alqd, zB. posthac omnia, quae certa non erunt, pro certo negato, Cic. – pro ...
ind-igeo , guī, ēre (indu [= in] u. ... ... Gell. 4, 1, 6: multum eis arbitrer profutura, si non indigeant libris posthac Hieronymi coërceri, Sulp. Sev. dial. 1, 21, 5. – b) ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... primo hos dies complusculos bene conveniebat sane inter eas, Ter.: nec conventurum inter nos posthac arbitror, Ter. Vgl. conveniens no. II, b. – / ...
com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... oft m. vorhergeh. Negation, non committet hodie ut vapulet, Ter.: non committam posthac, ut me accusare de epistularum neglegentia possis, Cic.: quā re ne committeret, ...
prohibeo , uī, itum, ēre (pro u. habeo), ... ... Furi, Liv. – m. folg. quin u. Konj., neu quisquam posthac prohibeto adulescentem filium, quin amet et scortum ducat, Plaut.: nec, quin erumperet ...
con-turbo , āvī, ātum, āre, verwirren, in ... ... Gronov Ter. eun. 5, 2, 29), conturbare putat sibi licere, Cic.: posthac arcae (Schatulle) nostrae fiduciā conturbavit, Cic.: conturbabit Atlas, Mart.: si ...
posthaec od. getrennt post haec , Adv. (post ... ... 4, 3. Lact. 1, 14, 10. – / Oft verschrieben statt posthac (s. Ritschl opusc. 2, 545), zB. Cic. ep. ...
inter-venio , vēnī, ventum, īre, dazwischen-, dazukommen, - ... ... = jmdm. zuteil werden, widerfahren, sich ereignen, nulla mihi res posthac potest iam intervenire tanta, quae etc., Ter.: exigua fortuna intervenit sapienti ( ...
praecōnius , a, um, zum Präko gehörig usw., präkonisch ... ... 1) die öffentliche Bekanntmachung, Veröffentlichung, Ausbreitung, praeconio edicere, Apul.: posthac quidquid scripsero, tibi praeconium deferam, Cic.: o meum miserum praeconium! Cic.: ...