prae-seco , secuī, secātum u. sectum, āre, vorn abschneiden, crines, Caes.: aures, Liv. epit.: eam partem, Ov.: proiecturas tignorum, Vitr.: sibi gulam, Sen.: impetu teli praesecatā gulā, Apul.: si qua pars (favorum) nihil habet, ...
praesēgmen , inis, n. (praeseco), das Abgeschnittene, im Plur., Isid. orig. 19, 22, 18: der Nägel, Plaut. aul. 313: cadaverum, Apul. met. 2, 20: taleas, scissiones lignorum, vel praesegmina Varro dicit de ...
praesiciae , ārum, f. (praeseco) = prosiciae (w. s.), Arnob. 7, 25.