propinquitās , ātis, f. (propinquus), I) die Nähe, loci, Cic.: hostium, Caes.: ex propinquitate pugnare, aus, in der Nähe, Caes. – II) übtr.: a) die Verwandtschaft, sanguinis, Augustin.: arta, ...
acuo , acuī, acūtum, ere (v. Stamm Ac, ... ... erat, es schärfte (der Umstand) die Vorsorge, daß usw., Liv.: huius propinquitas populi acuit curam (Vorsorge) patribus, Liv. – e) leb. ...
cupiditās , ātis, f. (cupidus), die Begierde, ... ... der Hang zu üppigem Leben, die Genußsucht, cum propinquitas et celebritas loci suspicionem desidiae tollat aut cupiditatis, Cic. pro Scauro 45. ...