prōpulso , āvī, ātum, āre (Intens. v. propello), zurückschlagen, abhalten, abwenden, 1) eig.: cornibus lupos facile (v. Stier), Varro: hostem, Caes.: populum ab ingressione fori, Cic.: aquas hiemis et vapores aestatis radicibus, ...
prōpulsātor , ōris, m. (propulso), der Abwender, harum rerum, Val. Max. 7, 8, 7: Aesculapius salutis dator, pessimarum valetudinum propulsator, prohibitor, exstinctor, Arnob. 7, 44.
prōpulsātio , ōnis, f. (propulso), die Abhaltung, Abwendung, periculi, Cic. Sull. 2: pr. et translatio criminis, Tiro b. Gell. 7, 3, 15.