pudīcitia , ae, f. (pudicus), die Schamhaftigkeit, Sittsamkeit, Keuschheit, ... ... – übtr., der Tauben, Plin. 10, 104. – als Göttin, Pudicitia, u. zwar eine patricia u. eine plebeia, Liv. 10, ...
pudor , ōris, m. (pudeo), das Gefühl, das uns ... ... die Scham und Scheu in jeder Beziehung (während pudicitia die sexuelle Schamhaftigkeit, die Keuschheit), I) eig.: a) übh ...
plēbēius , a, um (plebs), I) bürgerlich, nicht patrizisch ... ... aus der Plebs (Ggstz. patricius), familia, Cic.: homo, Cic.: Pudicitia (Göttin), Liv.: consul, Liv.: ludi, Schauspiele, die nach Vertreibung ...
viduālis , e (vidua), zu den Witwen gehörig, Witwen-, ... ... 11, 92*: habitus (Ggstz. matronalis), Augustin. epist. 262, 9: pudicitia, Augustin. de civ. dei 15, 26: depeculator depositi vidualis, Ambros. ...
obstinātus , a, um, PAdi. (obstino), darauf bestehend, ... ... neque ille minus obstinatus ingenti pontem obtinet gradu, Liv.: obst. animus, Liv.: pudicitia, Liv.: obstinatior voluntas, Cic.: obstinatissima virtus, Sen.: obstinatissima contentio, pervicacia, ...
virginālis , e (virgo), jungfräulich, I) adi.: vestitus, Cic.: modestia, Cic.: verecundia, Plin. ep.: pudicitia, Augustin.: ploratum virginalem edere, wie Mädchen weinen, Cic. poët.: feles ...
coniugālis , e (coniunx), ehelich, Ehe-, sacra, Val. Max.: amor, Tac.: fides, vinculum, Eccl.: pudicitia (Ggstz. virginalis, vidualis), Eccl.: di, Ehebundsgötter, Varr. de ...
cōn-sto , stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = ... ... constabit sanitas, Phaedr.: valetudo ei neque corporis neque animi constitit, Suet.: si sibi pudicitia constaret, wenn sie ihre K. bewahrt hätte, Suet. – v. ...
obicio , iēcī, iectum, ere (ob u. iacio), I ... ... morte Caesaris, Brut. et Cass. in Cic. ep.: quod obiectum est de pudicitia, Cic. – Partic. subst., obiecta, Vorwürfe, obiecta negare ...
frēnum , ī, n., Plur., frēna, ōrum, n., ... ... sibi passus non erit, Sen. de clem. 1, 4, 2: abrumpet frenos pudicitia, Sen. de ben. 1, 10, 2. – B) meton., ...
2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... publicam concidere unius discessu, quam omnium interitu occidere malui, Cic.: cum religio, cum pudicitia, cum iudiciorum fides, cum senatus auctoritas concidisset, fore, ut etc., Cic.: ...
lacesso , īvī u. iī, ītum, ere (Intens. ... ... beschädigt, Colum.: pax lacessita, gestört, Tac.: ioco lacessita matris suae pudicitia, im Sch. geschädigt (verdächtigt), Val. Max. – b) mit ...
stuprum , ī, n. (zu Wz. *stup-, schlagen ... ... Art, die Schändung, Hurerei, der uneheliche Beischlaf (Ggstz. pudicitia), a) eig.: auctor stupri, Ov.: homo plenus stupri, flagitii, ...
ambiguus , a, um (ambigo), I) sich nach zwei ... ... Liv.: viae, Ov.: fides, Liv.: puer ingenii ambigui, Plin. ep.: pudicitia, Gell.: auctor (Bote), Ov.: domus, Verg.: tribuni, Tac.: ...
contrecto , āvī, ātum, āre (con u. tracto), ... ... B. (Kießling gegen die Hdschrn. osculis). – prägn., contrectata filiarum pudicitia, durch Betasten ihrer Körper geschändete, Tac. ann. 14, 35. – ...
maculōsus , a, um (macula), voller Flecke, I) = gefleckt, bunt, corium, Plaut.: lynx, Verg.: marmor ... ... et maculosus, Tac.: omni dedecore maculosus, Tac.: si (Iuppiter) in expugnanda feminarum pudicitia maculosus esset ac turpis, Lact.
im-penetrābilis , e (in u. penetrabilis), I) ... ... ) übtr., unüberwindlich, unbezwingbar, unzugänglich, ut sis imp., Sen.: pudicitia Agrippinae imp., Tac. – m. Dat., luctibus, Sil.: mens imp ...