quō-quam , Adv., irgend wohin, Plaut., Ter., Cic. u.a.: übtr. = in alqam rem, in etwas, Lucr. 1, 1055.
1. mūto , āvī, ātum, āre (zsgzg. aus movito ... ... -, von der Stelle bewegen, wohin bewegen, neque se luna quoquam mutat, kommt nicht vom Flecke, Plaut.: iniussu populi mutari finibus, ...
ex-surgo (exurgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich in ... ... genibus ambae, Plaut. – v. Liegenden, ubi erit accubitum semel, ne quoquam exsurgatis, donec etc., Plaut.: exsurge toris, Claud.: mollibus exsurgit stratis, Claud ...
dē-moveo , mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo fortbewegen ... ... , fortschaffen, vertreiben, I) im allg.: cave oculos a meis oculis quoquam demoveas tuos, Ter.: demoveri et depelli de loco, Cic.: manu demotus, ...
captīvitās , ātis, f. (captivus), der Zustand des captivus, ... ... . leb. Wesen, α) die Gefangennahme, Verhaftung, ut in quoquam templo caedem vel captivitatem fieri prohiberent, Augustin. de civ. dei 1, 6 ...
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... ein höheres Staatsamt bekleiden ), Cic.: ebenso nemine cum imperio aut magistratu tendente quoquam quin deverteret Rhodum, Suet: alqm cum imperio habere apud exercitum, Nep.: privatus ...
1. cēdo , cessī, cessum, ere (über die Etymol. ... ... humana in astra via, Prop.: humano de corpore in amnem, Ov.: nec cedere quoquam, Lucr.: inanis cedis, Plaut.: transvorsus, non provorsus cedit, quasi cancer solet ...
co-eo , coiī ( selten coīvī), coitum, coīre (com ... ... cum hoc tu coire ausus es, ut etc., Cic. – se neque cum quoquam de ea re collocuturum neque coiturum, Nep.: c. cum Graecis, sich ...
mereo , uī, itum, ēre, u. mereor , itus ... ... . unten merens u. meritus): m. resp. Acc., desine de quoquam quicquam bene velle mereri, Catull. 73, 1: si bene quid de te ...
oculus , ī, m. (Demin. v. *ocus, ... ... .: inserere oculos, s. 2. īn-sero no. I, A: oculus quoquam intenditur (wird gerichtet), Cels.: intendere oculos alci rei od. in ...
con-cēdo , cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend ... ... quo concesserit, Cic.: vita per auras maesta concessit ad manes, Verg.: neque nox quoquam concedit die (= diei), weicht irgendwohin vor dem T., Plaut. Amph. ...
ob-servo , āvī, ātum, āre, etwas beobachten, ... ... est, Cic. or. 190: observatum est, ne quotiens introiret urbem, supplicium de quoquam sumeretur, Suet. Aug. 57, 2. – b) übtr., v. ...
quis-quam , quaequam, quidquam oder quicquam, irgendeiner, irgend jemand, irgend etwas (vgl. Madvig exc. VI. ad ... ... 4. – quisquam auch gen. fem., Plaut. u. Ter. – quoquam, Adv., s. bes.
auxiliārius , a, um (auxilium), zur Hilfeleistung dienlich, Hilfe ... ... aux. cohors, Cic.: militem non modo legionarium, sed ne auxiliarium quidem ullum quoquam misi, As. Poll. in Cic. ep.