būgonia , ae, f. (βουγονία), die Erzeugung der Bienen aus verwesenden Rindern, Titel einer Schrift des Archelaus, Varr. r.r. 2, 5. § 5.
cōn-sūdo , āvī, āre, stark-, heftig schwitzen, ... ... Menschen, Plaut. Pseud. 666: v. Tieren, biduum aut triduum, Cato r. r. 96, 1: v. Pflanzen, Col. 12, 7, 2.
dapālis , e (daps), zum Religions-, Opfermahle gehörig, Opfer-, cena, Titin. com. 136. Auson. ep. 9, 13. p. 166 Schenkl: Iuppiter, dem ein Opfermahl dargebracht wird, Cato r. r. 132.
corbula , ae, f. (Demin. ... ... Körbchen, Plaut. aul. 366. Caecil. com. 142. Cato r. r. 11, 5. Varro LL. 5, 139; r. r. 1, 15 u. 1, 22, 1. Col. 12, ...
cordātē , Adv. (cordatus), sinnig, verständig, sapienter (weise), docte et cordate et cate, Plaut. Poen. 131: docte et cordate, Plaut. mil. 1088: cordate ac saniter, *Afran. com. 220 R. 2
āritūdo , dinis, f. (areo), die Trockenheit, Dürre, Enn. Epich. 2 ( bei Varr. LL. ... ... ). Plaut. rud. 524. Varr. sat. Men. 424 u. 428; r. r. 1, 12, 3.
cavitās , ātis, f. (cavus), die Höhlung, vasculorum, Th. Prisc. 4. fol. 317 a : oculorum, Cael. Aur. acut. 3, ... ... 9: plantae, Cael. Aur. signif. diaet. pass. 149. p. 239 R.
castula , ae, f. (Demin. v. κάσας, κασας), ... ... Art Mieder od. Schnürbrust, Varr. de vit. p. R. 1. fr. 38 K. (b. Non. 548, 29).
dī-vāsto , āre = εκπορθῶ (Gloss.), gänzlich zerstören, gänzlich zugrunde richten, rapta divastare, disperdere, Arnob. 5, 5 R.
clocito , āre, Naturlaut der Hirsche, schreien, Auct. carm. de Philomela 53 = Suet. fr. p. 310, 53 R. Anthol. Lat. 762, 53 (233, 53).
caeduus , a, um (caedo), was man (ohne Schaden) behauen kann, haubar, silva, Unterholz, Scriptt. r. r. u.a.: natura, fertilitas, Plin.
drindro , āre, Naturlaut der Wiesel, Suet. fr. 161. p. 250, 2 R. u. wahrsch. Anthol. Lat. 762, 61 (233, 61), wo jetzt didintrit.
culigna , ae, f. (κυλίχνη), der kleine Kelch, Becher, Cato r. r. 132, 1; vgl. Paul. ex Fest. 65, 2.
cucubio , īre, Naturlaut der Nachteule, Anthol. Lat. 762, 40 (233, 40). Suet. fr. 161. p. 252, 1 R. (wo cuccubire geschr.).
catulio (catullio), īre (catulus), brünstig sein, läufisch sein, von der Hündin, Varr. r. r. 2, 9, 11: von der Wölfin, Laber. com. 56. ...
dēlicus , a, um ( aus de-lac-os, zu lac, Milch), von der Mutterbrust abgesetzt, -entwöhnt, porci, Varro r. r. 2, 4, 16.
bombilo (bombito), āre (bombus) sumsen, v. den Bienen, Suet. fr. 161. p. 254, 1 R. Anthol. Lat. 762, 36 (233, 36).
ēlūcēns , entis, PAdi. m. Superl. (eluceo), hervorleuchtend, elucentissimum edocendi genus, Varro sent. 46 R.
dis-tero , trīvī, ere, zerreiben, zerstampfen, Cato r. r. 75 in. – clunibus alqm basiisque, Petron. 24, 4.
dēstico , āre, als Naturlaut der Spitzmaus, Suet. fr. 161. p. 250, 3 R. Anthol. Lat. 762, 62 (233, 62).
Buchempfehlung
Bereits 1792 beginnt Jean Paul die Arbeit an dem von ihm selbst als seinen »Kardinalroman« gesehenen »Titan« bis dieser schließlich 1800-1803 in vier Bänden erscheint und in strenger Anordnung den Werdegang des jungen Helden Albano de Cesara erzählt. Dabei prangert Jean Paul die Zuchtlosigkeit seiner Zeit an, wendet sich gegen Idealismus, Ästhetizismus und Pietismus gleichermaßen und fordert mit seinen Helden die Ausbildung »vielkräftiger«, statt »einkräftiger« Individuen.
546 Seiten, 18.80 Euro