rēmigo , āvī, ātum, āre (remex), rudern, paululum, Cic.: alio modo, Cic.: contra aquam, Sen.: non intermisso remigandi labore, Caes.: mare pigrum et grave remigantibus, Tac. – poet., m. Acc., alnum (Schiff), Claud. ...
ē-rēmigo , āvī, ātum, āre, rudernd zurücklegen, durchrudern, pedibus tacitas eremigat undas, Sil. 14, 191: totus hinc aut illinc septentrio eremigatus, Plin. 2, 168.
ad-rēmigo , āvī, āre, an etw. heran-, hinrudern, litori, Flor. 1, 18, 4: portibus suis, Flor. 3, 7, 3: absol., Flor. 2, 8, 12: übtr., lenique (dea) astris adremigat aurā ...
arrēmigo , s. ad-rēmigo.
sub-rēmigo (surr.), āre, nachrudern, Verg. u. Plin. – bildl., surremigante nequitiā, Calp. Fl. decl. 20.
rēmigātio , ōnis, f. (remigo), das Rudern, Cic. ad Att. 13, 21, 3.
rēmigātor , ōris, m. (remigo), der Ruderer, Gloss. IV, 386, 6.
rēmigium , iī, n. (remex), I) das Ruderwerk ... ... nach meinem eigenen Kopfe, Plaut. mil. 747 (Lorenz 740 meo remigio remigo nach Klotz' Vermutung). – b) übtr., das Ruderwerk ...