allevātor (adlevātor), ōris, m. (1. allevo), der Aufrichter, Erhöher, humilium, Tert. adv. Marc. 4, 36.
abscōnsor , ōris, m. (abscondo), der Verberger, pecuniarum absconsores, Firm. math. 3, 11 in.: auri, ibid. 3, 8.
accubitor , ōris, m. (accumbo), der Tischnachbar, Porphyr. Hor. ep. 1, 18, 10. Aldh. de laud. virg. 452.
abigeātor , ōris, m. (abigeo), der Viehdieb, Paul. sent. 5, 18. § 1 u. Gloss. V, 321, 37.
blandītor , ōris, m. (blandior), der Schmeichler, Schranze, blanditores regis, Itin. Alex. M. 39 (90).
adoptātor , ōris, m. (adopto), der an Kindesstatt annimmt, der Adoptivvater. Gell. u. ICt.
aliēnātor , ōris, m. (alieno), der Veräußerer, Cod. Iust. 1, 5, 10; 4, 54, 9.
calceātor (calciātor), ōris, m. (calceo), der Schuhmacher, Schuster, Corp. inscr. Lat. 6, 3939 a.
cōnsuāsor , ōris, m. (consuadeo), der Anrater, auctore et consuasore Naevio, Cic. Quinct. 18.
applicior , ōris, Adi. compar. (applico), sich anschmiegender, appliciore nexu inhaerebat, Apul. met. 10, 22.
astrūctor (adstrūctor), ōris, m. (astruo), der Beweisführer, Ven. Fort. de vit. S. Mart. 2, 404.
complētor , ōris, m. (compleo), der Erfüller, legum, Iuvenc. in Matth. 2, 12. v. 575.
adiūrātor , ōris, m. (adiuro), der Beschwörer, der Schlangen, Alcim. Avit. 2, 312.
augurātor , ōris, m. (auguro), der Weissager, Itala deut. 18, 11. Ambros. ep. 50, 4.
colōrātor , ōris, m. (coloro), der Färber, Liviae, Corp. inscr. Lat. 6, 3953.
concessor , ōris, m. (concedo), der Erfüller, desideriorum, Fulg. act. mund. p. 151, 18 H.
contextor , ōris, m. (contexo), der Verfertiger, Verfasser, codicis, Cod. Theod. 1, 1, 6. § 2.
auricolor , ōris, m. (aurum u. color), goldfarbig, Iuvenc. euang. de bapt. Chr. 1, 359.
com-plūtor , ōris, m. (compluo no. II), der Regenspender, Augustin. serm. 216, 3.
conceptor , ōris, m. (concipio), der Begeher, peccati, Arator. II. in act. apost. 16, 437.