rotundus , a, um (rota), scheibenrund, im ... ... sein Glück sucht, teres atque rotundus, Hor. sat. 2, 7, 86. – 2) im ... ... apta et quasi rotunda constructio, Cic.: nec satis, ut ita dicam, rotundus (Thucydides), Cic.: verba, Gell.: rotunda ...
rotundo , āvī, ātum, āre (rotundus), rund machen, abrunden, I) eig., Cic. Tim. 35: se rotundare od. Pass. medial rotundari, sich runden, rund werden, Plin.: dah. rotundātus, a, um, abgerundet, ...
rotundē , Adv. (rotundus), I) rund, rotundissime, Colum. de arb. 5, 2. – II) bildl., vom Ausdruck, abgerundet, Cic. de fin. 4, 7.
rotunda , ae, f. (rotundus), eine Kugel aus Pflastermasse, Scrib. Larg. 201 extr.
volūbilis , e (volvo), sich schnell oder leicht umdrehend (umrollend), ... ... buxum, Kreisel aus Buchs, Verg.: se non intellegere, qualis sit volubilis et rotundus deus, wie eine stete Kreisbewegung u. runde Gestalt als Eigenschaften einer Gottheit ...
rotunditās , ātis, f. (rotundus), die runde Gestalt, die Rundung, I) eig., Vitr. 5, 3, 2 u.a. Sen. nat. qu. 4, 11, 3. Plin. 37, 190 u.a.: ...
sub-rotundus , a, um, etwas rund, radicula, Cels. 5, 28, 14.
sēmi-rotundus , a, um, halbrund, suggestus, Apul. met. 3, 3: subterraneum, Apul. met. 9, 6: castra, Veget. mil. 1, 23.
rotundifolius , a, um (rotundus u. foliom), rundblätterig, Ps. Apul. herb. 71.
teres , etis, Abl. etī (tero), eig. rundgedreht; ... ... 11, 80. – d) bildl., fortis in se ipso totus teres atque rotundus, der nicht an dem Irdischen kleben bleibt, Hor. sat. 2, ...
prō-cēdo , cessī, cessum, ere, vorwärts-, fortgehen, - ... ... erstrecken über usw., ut in pedes binos fossa procedat, Plin.: cubitus rotundus paulum procedit, Cels.: processerat litus, Plin. ep.: Hellas grandi fronte procedit, ...
con-torqueo , torsī, tortum, ēre, in die Runde ... ... cursum contortos et deflexos, Cic.: proram laevas ad undas, Verg.: ut (deus rotundus) eā celeritate contorqueatur, sich herumbewegt, Cic.: silvas insano vortice, Verg. ...