ructus , ūs, m. (v. *rugo, ere, ... ... , Plaut. u. Cic.: ructus gignere od. movere od. facere, Plin.: übtr., ex quibus profluentes fontium erumpunt ructus, wo es dann als eine sprudelnde Quelle hervorbricht, Vitr. ...
prōfluēns , fluentis, PAdi. (v. profluo), hervorfließend, ... ... , I) eig.: aqua, Cic. u. Liv.: profluentes fontium ructus, Vitr.: exitus profluentes, Abflüsse, Vitr. – subst., prōfluēns, ...
ructuōsus , a, um (ructus), voll Rülpse, ructuosos spiritus geminare, mit jedem Atemzug einen Rülps ausstoßen, ein Mal über das andere rülpsen, Cael. b. Quint. 4, 2, 123.
crepitus , ūs, m. (crepo), v. jedem kurz abgebrochenen ... ... Sen. u. Plin.: sed illi (Stoici) crepitus aiunt aeque liberos ac ructus esse oportere, Cic. – v. artikul. Tönen, crepitus vocum, ...