sagīno , āvī, ātum, āre (sagina), mästen, fett machen, I) eig.: boves, Varro: porcum, Prop.: terra, quae copiā rerum omnium (illos Gallos) saginaret, Liv.: murenas sanguine humano saginari, Sen. – II) übtr., ...
sagīnātio , ōnis. f. (sagino), das Mästen, Jüttern bis zum Fettwerden, Plin. 8, 207. Tert. de pall. 4. – meton., das Mastvieh, Itala (Colb.) Matth. 22, 4.
sagīnātor , ōris, m., (sagino), der Mäster, Gloss. III, 309, 38.
sagīnārium , iī, n. (sagino), ein Ort, wo Tiere gemästet werden, includunt in saginario, Gänsekorb usw., Varro r. r. 3, 10, 7.