siccus , a, um (aus *siticos zu sitis ... ... siti sicca sum, Plaut.: siccus, inanis, Hor.: poet. dies, gleichs. durstige = ... ... . vinolentus), Plaut., Cic. u.a.: oft verb. siccus ac sobrius (Ggstz. ebrius et vomitans), Lucil. fr., ...
vapor , ōris, m. (vgl. καπ-νός), ... ... , Dampf, Brodem, I) im allg.: aquarum, Cic.: terrenus vapor siccus est, Sen.: vivorum corporum vapores humanorum (Ggstz. cadaverini nidores), Augustin. ...
sicco , āvī, ātum, āre (siccus), trocknen, trocken machen, I) v. tr.: A) im allg. (Ggstz. udare, nässen, anfeuchten): vellera, Verg.: herbas, Ov. – bes. Gewässer u. Ländereien austrocknen, trocken ...
siccē , Adv. (siccus), I) trocken, im Trocknen, ut bos sicce stabuletur, Colum. 6, 12, 2. – II) bildl., körnig, schlicht, quasi sicce dicere, Cic. de opt. gen. 12.
... . Körper u.v. darauf Bezüglichem, saftreich (Ggstz. siccus), corpus, Cels.: alii (homines) umidi, alii sicci, Cels. – ... ... ., malleus morbus u., der wässerige Rotz (Ggstz. aridus od. siccus), Veget. mul. 1, 2 sq.; 1, 10, ...
vomito , āre (Intens. v. vomo), sich ... ... 83, 24 u. 108, 37: ebrius et vomitans populus (Ggstz. siccus ac sobrius), Sen. ep. 18, 4: pecudes nauseā correptae vomitant, Colum ...
spurcus , a, um (viell. verwandt mit porcus), ... ... u. übtr.: saliva, Catull.: urinā spurcius, Gell. – tempestas, Cic.: siccus et spurcus ager (Ggstz. umidus et granosus), Colum.: res spurcissima, ...
siccitās , ātis, f. (siccus), I) die Trockenheit, a) eig.: uvae, Plin.: paludum, Caes.: labrorum, Arnob. – b) meton., die trockene Witterung, Dürre, Cic. u. Liv.: Plur. ...
siccānus , a, um (siccus), von trockener Beschaffenheit, trocken, ulmus (Ggstz. rigua), Plin. 16, 72: holus, Pelagon. veterin. 7 (128 Ihm).
siccidus , a, um (siccus), trocken, seu calidior a natura factus est aut siccidior, aut frigidior aut certe umidior, Oribas. fr. 17, 11 extr.
siccārius , a, um (siccus), zum Trocknen gehörig, canistra, die Untersätze der Becher, Serv. Verg. Aen. 1, 706.
per-siccus , a, um, ganz trocken, sehr trocken, oculi, Cels. 3, 6: tempus, Fest. 306 (a), 29. Paul. ex Fest. 307, 4.
siccoculus , a, um (siccus u. oculus) = ξερόφθαλμος, trockene Augen habend, Plaut. Pseud. 77.
siccificus , a, um (siccus u. facio), trocken machend, Macr. sat. 7, 16, 34.
sēmi-siccus , a, um, halbtrocken, Pallad. 3, 24, 4.
prae-siccus , a, um, sehr trocken, ulcera, Prud. perist. 5,141
lacus , ūs, m. (zu Λαιστρυγόνες, lacuna, Lache), ... ... : lacus sternendos lapide locare, Liv. 39, 44, 5: sprichw., lacus siccus, ein trockener Brunnentrog, v. etwas Unnützem, Prop. 2, 14, ...
pānis , is, m. ( zu pā-sco), das ... ... Cic. ( dafür p. secundus, Hor.): p. ater, Ter.: p. siccus, bloßes, trockenes Brot, Sen.: militaris, Plin.: rusticus, Plin.: plebeius ...
in-ānis , e, leer, ledig (Ggstz. ... ... 1, 6, 127: v. Pers., parasitus, Plaut. Stich. 231: siccus, inanis sperne cibum vilem, Hor. sat. 2, 2, 14. – ...
1. ūnctus , a, um, PAdi. (v. ungo), ... ... Ov. – 2) übtr.: reich, schön, herrlich, accedes siccus ad unctum, zu einem reichen und verschwenderischen Menschen, Hor.: ita palaestritas ...
Buchempfehlung
Am Heiligen Abend des Jahres 820 führt eine Verschwörung am Hofe zu Konstantinopel zur Ermordung Kaiser Leos des Armeniers. Gryphius schildert in seinem dramatischen Erstling wie Michael Balbus, einst Vertrauter Leos, sich auf den Kaiserthron erhebt.
98 Seiten, 5.80 Euro