speculātor , ōris, m. (speculor), der Ausspäher, I) ... ... . u.a. solche speculatores als besondere Abteilung jeder Legion, speculator de legione II. Pompeiana, Auct. b. Hisp.: um die Person ...
speclātor , s. speculātor.
spiculātor , ōris, m., s. speculātor.
speculātrīx , trīcis, f. (Femin. zu speculator), die Ausspäherin, furiae duae sunt speculatrices et vindices facinorum et scelerum, Cic. de nat. deor. 3, 46: fida sp. utilitatis alienae, Apul. Plat. 2, 7: mens boni ...
speculātōrius , a, um (speculator), a) zum Ausspäher-, Kundschafter gehörig, navigium, Spähschiff, Flor.: navigia od. naves, Spähschiffe, Caes. u. Liv.: dies. subst. bl. speculatoriae, Liv. 22, 9, 5. – ...
mulco , āvī, ātum, āre (vielleicht aus *multico von ... ... , Ter.: ita mulcatus est, ut vitam amiserit, Cic.: alqm male, Plaut.: speculator male mulcatur, Liv.: dum oblatam pacem spernit barbarus, male mulcatus est, Fronto ...
vēnātor , ōris, m. (venor), I) der Jäger ... ... Jagdmacher auf etwas, Plaut. mil. 608: physicus id est speculator venatorque naturae, ein Aufspürer u. Nachspürer, Cic. de nat. deor. ...
physicus , a, um (φυσικός), ... ... Democritus physicus, Varro r. r. 1, 1, 8: physicus, id est speculator venatorque naturae, Cic. de nat. deor. 1, 83: Plur., ...