spūmeus , a, um (spuma), I) aus Schaum bestehend, schaumig, schäumend, Verg. u.a. – II) übtr., schaumähnlich, sucus, Plin.: color, Pallad.
sonāx , ācis (sono), sehr ertönend, mit schmetterndem Tone, concha, Apul. met. 4, 31 (aber Ov. met. 1, 333 jetzt conchae sonanti): aper dentibus attritu sonaci spumeus, Apul. met. 8, 4.
ex-eo , iī, (selten īvī), itum, īre, I ... ... Ov. – bes. von Gewässern = austreten, aggeribus ruptis cum spumeus amnis exit, Verg. – u. = ausfließen, münden, ...
imber , bris, Abl. brī u. (seltener) bre ... ... = jede Feuchtigkeit, jedes Naß, aequoris imber, Ov.: spumeus imber, Stat.: amicos irrigat imbres, Verg.: gelidus, kaltes Wasser, Lucr ...
ef-fringo (ecfringo), frēgī, frāctum, ere (ex u. ... ... , qui inter notum atque eurum medius effringit, Apul. de mund. 11 extr.: spumeus hic fluctus vestras effringet in urbes, Sil. 1, 647.