territōrium , iī, n. (terra), das zu einer Stadt gehörige Ackergebiet, das Stadtgebiet (s. Varro LL. 5, 21. ... ... , 16, 239 extr.), coloniae, Cic.: urbis, Eutr.: Neapolitanum, Pallad.: extra territorium abire, Plin.
Auzia (Auzea), ae, f. (Ptol. Αυζία), Stadt in ... ... 25. – Dav. Auziēnsis , e, zu Auzia, auziensisch, territorium, Corp. inscr. Lat. 8, 9047: Plur. subst. Auziēnsēs, ...
amoeno , ātus, āre (amoenus), I) anmutig ( reizend ) machen, huius (civitatis) territorium pascuis amoenatur, Acro Hor. carm. 3, 4, 15: regio amoenata lucis, Salv. gub. dei 7, 2 § 8 H.: ...
2. dīstrictus , Abl. ū, m. (distringo) = περιοικίς, das Land um die Stadt umher, die Umgebung der Stadt, das Territorium, Novell. 42, 3.
territōriālis , e (territorium), zum Gebiete gehörig, termini, Gromat. vet. 4, 21 u.a.
Gabiī , ōrum, m. (spät. Nbf. Gavis , ... ... (v. der Nbf. Gavis) Gavīnās , ātis, gavinatisch, territorium, Gromat. vet. 349, 28. – Plur. subst., Gavīnātēs, ium ...
Eleutheropolis , Akk. im, Abl. ī, f. (Ελευθεροπόλις ... ... od. bei Eleutheropolis, mulier, Hieron. vit. Hilar. 13: territorium, Hieron. epist. 82, 8.