tortuōsus , a, um (tortus, ūs), I) voll Windungen, voll Krümmungen, gewunden, A) eig.: alvus, Cic.: amnis, Liv.: loci, Cic.: serrula, Cic.: lapis t. et inflexus, Solin.: iter (bildl. ), Augustin.: coluber ...
tortuōsē , Adv. (tortuosus), mit Windungen, gewunden, Tert. adv. Valent. 3. Augustin. contra Acad. 2, 6.
tortuōsitās , ātis, f. (tortuosus), die Windung, bildl., der Winkelzug, Tert. de carne Christi 20 in. u. adv. Marc. 4, 43. Interpr. Iren. 1, 30, 5.