ūrīnor , ārī (zu altind. var(i), Wasser), unter das Wasser tauchen, untertauchen, qui urinantur, die Taucher, Cic. Acad. fr. 10 Halm ( bei Non. 474, 27): u. so urinantes, Plin. 9, ...
ūrīno , āre = urinor, Varro LL. 5, 126.
ūrīnātor , ōris, m. (urinor), der Taucher, Varro LL. 5, 126. Liv. 44, 10, 3 sq. Callistr. dig. 14, 2, 4. § 1.