dēsessilis , e (desideo), zum Verweilen dienend, vici, Iul. Val. 1, 24 (31) (Kübler liest sessibuli).
glōriātior , ōris, Adi. Compar. (glorior), etwas prahlerisch, Iul. Val. 2, 16 p. 98, 5 Klueber.
dīlargītor , ōris, m. (dilargior), der Verschenker, Iul. Val. 1, 16. p. 18, 6 K.
gradābilis , e (gradus), beschreitbar, fluvius, Iul. Val. 2, 26 (14). p. 92, 2 Kuebler.
caprulīnus , a, um (eig. capreolinus v. capreolus), vom Rehbocke, caro, Plin. Val. 5, 30.
clībanītes (clibanus), in der Brotpfanne gebacken, panis, Plin. Val. 5, 30.
antistātus , ūs, m. (antisto), der Vorrang, Tert. adv. Val. 13.
cancerātus , a, um (cancer), krebsartig, vulnera, ulcera, Plin. Val. 4, 32 u. 51.
dēvestīvus , a, um (devestio), entkleidet, Tert. adv. Val. 14.
... , willkommen (Ggstz. invisus), res, Val. Max.: personae, Quint.: princeps, Amm.: facere alqm favorabilem, Plin. ... ... Gunst od. Beifall verschaffend = einnehmend, gewinnend, empfehlend, vultus, Val. Max.: oratio, Tac.: actio, Quint.: animi docilitas, Eutr.: id ...
cōnservātio , ōnis, f. (conservo), die Bewahrung, ... ... , die Erhaltung am Leben, die Rettung, Marii, Val. Max. 2, 10, 6. – β) lebl. Ggstde., die ...
dracunculus , ī, m., (Demin. v. draco), der ... ... Al. Sev. 14. § 1. Lampr. Heliog. 28, 3. Iul. Val. 1, 5 (II): goldener als Glied einer Kette, Corp. inscr ...
cālīginōsus , a, um (1. caligo), voll nebeliger Dünste, ... ... quasi caliginosa stella (Ggstz. illustris et perlucida stella), Cic.: tenebrae c., Val. Max. – II) übtr., in Dunkel gehüllt, dunkel, ...
auxiliātrīx , trīcis, f. (auxiliator), helfend, Helferin, multitudo, Nepot. epit. Val. Max. 6, 4. p. 493, 4 H.: sapientia, Mythogr. Lat. 2, 113: gratia, Cassiod. var. 2, 40: auxiliatrix eruditionis honestae moderationisque ...
diūturnitās , ātis, f., die lange Dauer, ... ... Caes.: pugnae, Caes.: rei publicae, Cic.: diuturnitas alcis, langes Leben, Val. Max.: Plur., signorum diuturnitates, Arnob. 6, 16. – absol ...
conquīsītus , a, um, PAdi. m. Superl. (conquiro), ... ... . Tusc. 5, 62. – v. Abstr., conquisiti omnis generis honores, Val. Max. 4, 6. ext. 1.
excūsābilis , e (excuso), zu entschuldigen, einer Entschuldigung wert, ... ... Manil. 2, 593. Hieron. in Matth. 24, 14: Compar. bei Val. Max. 8, 11. ext. 4. – Dav. excūsābiliter , ...
concinnātio , ōnis, f. (concinno), I) die Zurechtmachung ... ... Herrichtung, aquae marinae, Cato r.r. 106: aeonum, Tert. adv. Val. 11. – II) die Verfertigung, Abfassung, epistulae, Auson. ...
duodēnārius , a, um (duodeni), je zwölf enthaltend, ... ... die Zwölfzahl, die Zwölf, Varro LL. 5, 34. Tert. adv. Val. 8 extr. Augustin. de civ. dei 20, 5. ...
effēminātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... weichlich, homo, Cic.: corpora, Liv.: opinio, Cic.: effeminatior multitudo Cypriorum, Val. Max.: effeminatissima vox illius Rhodii, Sen.: effeminatissimus languor, Cic.: ne quid ...
Buchempfehlung
Anders als in seinen früheren, naturalistischen Stücken, widmet sich Schnitzler in seinem einsamen Weg dem sozialpsychologischen Problem menschlicher Kommunikation. Die Schicksale der Familie des Kunstprofessors Wegrat, des alten Malers Julian Fichtner und des sterbenskranken Dichters Stephan von Sala sind in Wien um 1900 tragisch miteinander verwoben und enden schließlich alle in der Einsamkeit.
70 Seiten, 4.80 Euro