vāstitās , ātis, f. (vastus), die weite ... ... .: ne vastitatem et solitudinem mallent, quam etc., Tac.: cum ubique foeda vastitas esset, Eutr.: inter Aegyptum et Aethiopas arenarum inculta vastitas iaceat, Sen. – B) insbes., die ... ... u. konkr. = der Koloß, tanta vastitas, v. Elefanten, Plin. 8, 30 ...
1. in-cultus , a, um, unbearbeitet, I) ... ... LL. u. Cic.: regio, Cic.: via, ungebahnter, Cic.: arenarum vastitas, Sen.: trames, einsamer, Prop.: quid incultius oppidis? Cic. – ...
vāstitia , ae, f. (vastus) = vastitas, Itala 3. regg. 7, 46.
vāstitiēs , ēī, f. (vastus) = vastitas, die Verwüstung, Zerstörung, Plaut. Pseud. 70.
inagitātus , a, um (in u. agito), unbewegt, inagitata remigio vastitas (maris), Sen. suas. 1. § 2: nec (tellus) potuerit imbres inagitata transmittere, Sen. nat. qu. 3, 11, 5. – übtr., unbeunruhigt ...
in-hospitālis , e, I) unwirtlich, ungastlich, Scytharum vastitas, Varro sat. Men. 426: Caucasus, Hor. epod. 1, 12: Pontus, Phaedr.: Syrtes, Ps. Quint. decl.: litus, Plin. pan.: übtr., duritia, von einem Baume ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... .: iacet inter eos (saltus) campus, Liv.: inter Aegyptum et Aethiopas arenarum inculta vastitas iacet, Sen.: castra Punica ac Romana inter iacebat campus, Liv. (vgl ...
arēna (harēna), ae, f., der Sand, ... ... Sandwüste, arenarum cumuli, Suet. fr.: Literni arenae stagnaque, Liv.: arenarum inculta vastitas, Sen.: arenae nigrae, Prop.: arenae vix perviae, Tac.: auster arenas quasi ...
squāleo , ēre (1. squālus), starren, rauh-, starr sein ... ... = unangebaut-, wüst liegen, squalent abductis arva colonis, Verg.: sterilis profundi vastitas squalet soli, Sen. poët.: squalentia arva, Lucan.: squalens litus, wüste ...
salūtātio , ōnis, f. (saluto), I) das Grüßen ... ... Cic.: beim Kaiser, opperientes salutationem Caesaris, Gell.: nec tuas salutationes fuga et vastitas sequitur, Plin. pan.: so auch im Tempel der Götter, salutationem facere ...