2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... equitibus curabat, Sall.: Bocchus cum peditibus invadunt, Sall.: bellum gerere cum Aegyptiis ad versus regem, Nep.: cum alqo contra alqm arma ferre, Nep. – ebenso ...
nox , noctis, f. ( altindisch nákt-, griech. νύξ ... ... – II) bildl.: 1) die Dunkelheit, Unverständlichkeit, mei versus aliquantum noctis habebunt, Ov. Ib. 63. – 2) die Finsternis in ...
fero , tulī, lātum, ferre ( altindisch bhárati, trägt, ... ... Liv.: f. haec omnibus sermonibus, Caes.: tanto opere ferri, Cic.: vulgo ferebantur versus, Suet.: fertur imprimis (hoc dictum), Ter. – 2) aussprechen, ...
pōno , posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ... ... verba eius haec posuit, Gell. 6 (7), 9, 12: et ipsos quidem versus in libro, quo dixi positos, legat, Gell. 6 (7), 16, ...
... Meinung sagen, seine Stimme geben, Cic.: versus in oratione, vorbringen, anbringen, Cic. – quid dicam de patre ... ... . – 4) singen, singend vortragen, dichten, versus, carmen, Verg. u. Hor.: modos, Hor.: in modum ...
dūco (altlat. douco), dūxī, ductum, ere (gotisch ... ... . pensa manu, Iuven. – poet. übtr., v. Dichter, carmina, versus, Ov.: epos, Hor. – 7) = producere, ziehen, dehnen, ...
2. lego , lēgī, lēctum, ere (λ ... ... ihm) libri noctes et dies legerentur, Cic.: audio me male legere, dumtaxat versus; orationes enim commodius, sed tanto minus versus, Plin. ep.: rescribe, num sit melius pessime legere quam ista vel non ...
cano , cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ... ... in Musik setzen, komponieren, carmen, Cic.: suo ritu carmen, Curt.: versus, Cic.: neniam, Suet.: verba ad certos modos, Ov. – 2) ...
pōne (aus *postne, also verlängertes post), I) ... ... . u. Apul.: pone quos aut ante labantur, Cic. – / pone versus u. versum, hinter, hinterwärts, Cato b. ...
vieo , ētum, ēre (altind. vyáyuti, windet, wickelt, ... ... Ter. eun. 4, 4, 21. – Übtr., v. versus, Varro LL. 7, 36 (dagegen Isid. orig. 8, 7, ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... schaffen, bilden (s. Voß Verg. ecl. 3, 86), orationem, versus, poëma, Cic.: in versu faciendo saepe caput scabere, Hor.: orationis faciendae ...
moveo , mōvī, mōtum, ēre (vielleicht zu altindisch) mīvati, ... ... a.: castra loco non m., Liv.: castra ex eo loco, Caes.: Arretium versus castra, Cic.: castra ad Euphratem, ad hostes, Curt. – agmen, Curt ...
... so (Rhenus) modico flexu in occidentem versus, Tac.: versa est Pachynos ad austros, liegt nach ... ... , lag auf B., Liv. – in admirationem versus (rex), zur B. hingerissen, Liv. – verti certamine irarum ... ... ganzen St. (voll Erwartung) gerichtet waren, Liv.: pater totus in Persea versus, dem P. ganz zugewandt, sich ganz hingebend, ...
1. malus , a, um (vgl. gotisch) smals, ... ... kein geringes G., Plaut. – mala et imbecilla vox, Quint. – mali versus, Cic.: verba suā naturā bona aut mala, Quint. (versch. v. ...
ab-sum , āfuī, āfutūrus, abesse (ἄπειμ ... ... Hor.: rogus, Mart.: comae, nicht wirklich vorhandene, falsche, Mart. – versus absentes dicere, auswendig hersagen, Gell. 20, 10, 4. – c ...
curro , cucurrī, cursum, ere (currus, vgl. mhd. ... ... v. Affen, Plin.: u. (im Bilde) incomposito dixi pede currere versus, Hor. – dicta erat aegra mihi; praeceps amensque cucurri, Ov.: ne ...
ex-igo , ēgī, āctum, ere (ex u. ago), ... ... vollenden, a) übh.: monumentum aere perennius, Hor.: exactus tenui pumice versus eat, Prop.: commentarii ita sunt exacti, ut etc., Quint.: eandem gracilitatem ...
fingo , fīnxī, fictum, ere ( altindisch dēgdhi, er bestreicht ... ... , gestaltet die menschl. Geschicke, Plaut. – poet. v. Dichter, versus, schaffen, Hor. de art. poët. 382. – ...
... u. so mit Infin., durus componere versus, hart im Versbau, Hor. II) übtr.: 1) ... ... derb, rauh (Ggstz. mollis), poëta, Prop.: cothurnus, Ov.: versus, Prop. (vgl. Burmann Prop. 2, 1, 41). – ...
īnfer u. gew. īnferus , a, um, Compar. ... ... gehobene), Quint. 11, 3, 17. – b) der Reihenfolge nach, versus, der Pentameter, Ov. am. 1, 1, 3: inferiores quinque ...
Buchempfehlung
1880 erzielt Marie von Ebner-Eschenbach mit »Lotti, die Uhrmacherin« ihren literarischen Durchbruch. Die Erzählung entsteht während die Autorin sich in Wien selbst zur Uhrmacherin ausbilden lässt.
84 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro