vōcula , ae, f. (Demin. v. vox), I) das Stimmchen, die kleine, schwache Stimme, Cic. ad Att. 2, 23 in. Prop. 1, 16, 27: feminea, Titin. com. 171: stridens ...
fēminīnus , a, um (femina), weiblich, eines Weibes, a) eig. (Ggstz. masculus, masculinus), vocula, Titin. com. 171: calcei, Apul. met. 7, 8: sexus, Ulp. dig. 2, 8, 2. § 3. Vulg ...
vōculātio , ōnis, f. (vocula; eig. v. *voculo, āre), die Betonung, Akzentuierung, der Akzent, Nigid. b. Gell. 13, 25, 1; vgl. Gell. 13, 6, 1.
succrotillus , a, um, dünn, zart, fein, vox, vocula, Afran. com. 126. Titin. com. 171.
verto (archaist. vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ... ... metas ad solstitiales, Lucr.: alterius ramos videmus vertere in alterius, Verg.: o utinam vocula mea vertat in auriculas dominae, gelange, Prop.: Char. quo vortisti ...
strīdeo , u. strīdo , strīdī, ēre u. ere ... ... stridentes calceoli), Ambros.: das Meer, Verg. – v. Menschen, stridens vocula, einer alten Frau, Apul.: inamabile stridet, zischt, lispelt, Ov ...