Aegisthus , ī, m. (Αἴγισθος), Sohn des Thyestes, Verführer der Klytämnestra u. mit deren Beihilfe Mörder ihres Gatten Agamemnon, von Orestes erschlagen, Cic. de nat. deor. 3, 91. Ov. rem. 161. ...
warum , 1) Fragepartikel: cur? quam ob rem? (fragen ... ... ? wodurch? weswegen? fragt nach der Veranlassung, z.B. quare Aegisthus factus est alter?). – quapropter? qua de causa? quid est, cur etc ...
κοινο-λεχής , ές, = κοινόλεκτρος ; Soph. El . 97, vom Aegisthus; Sp .
1. potior , tītus sum, tīrī (potis), I) teilhaft ... ... . (dah. qui rerum potiebantur, Machthaber, Potentaten, Cic.): regni potitur Aegisthus per septem annos, Vell.: potitus mortis, des T. teilhaftig, gestorben, ...
ἕως , ep. εἵως [bei Hom . u. andern ... ... μέλαϑρον ἐλπὶς ἐμπατεῖν, ἕως ἂν αἴϑῃ πῦρ – Αἴγισϑος , so lange nur Aegisthus –, Aesch. Ag . 1435; λέγειν τε χρὴ καὶ ἐρωτᾶν ὅ τι ...
Ἐρῑνύς , ύος, ἡ , oft Ἐριννύς geschrieben, plur ... ... ;ν Soph. El . 1069, die beiden grausamen Menschen, Klytämnestra u. Aegisthus, wie die Helena auch genannt wird, Eur. Or . 1374. [υ ...