Kabel , s. Ankertau, Schlepptau.
... , e (ancora), zum Anker gehörig, Anker-, strophium, Ankertau, Apul. met. 11, 16 extr. – Gew. subst., ancorāle, is, n., das Ankertau, Liv. 22, 19, 10. Plin. 16, 34. Amm ...
ancorārius , a, um (ancora), zum Anker gehörig, Anker-, funis, Ankertau, Caes. b.c. 2, 9, 4. – Ancorārius mons , ein durch sein wohlriechendes Holz ( citrus) sehr bekanntes Gebirge in Mauretanien, südl. von ...
δεσμός , ὁ (δέω ), alles zum Binden Dienende ... ... Riemen, Fessel u. s. w.; vgl. δέσμα . Bei Homer häufig: Ankertau , Odyss . 13, 100; Fessel , Iliad . 5, 391 ...
κάμῑλος , ὁ , nach Suid . u. Schol. Ar. Vesp . 1030 Ankertau. Vielleicht aus Mißverstand der Stelle des N. T ., wo es heißt εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος εἰςελϑεῖν , was im wörtlichen Sinne vom Kameel zu nehmen, ...
λινό-δετος , mit leinenen, flächsenen Stricken gebunden; χαλινοί , Ankertaue, Eur. I. T . 1043; Ar. Ran . 763.
... : den A. kappen, ancoram praecīdere; ancoralia incīdere (die Ankertaue kappen): den A. herauswinden, ancoram moliri. – Bildl., die ... ... ein guter A., egregius ad tenendas ancoras locus. – Ankerseil, Ankertau , funis ancorarius; funis ancorae; ancorale.
fūnis , is, m., das Seil, der ... ... in murum tolli, Eutr. – zum Gebrauche auf Schiffen, ancorarius funis, Ankertau, Caes.: funes, qui antemnas ad malos religabant, Caes.: bes. zum ...
prae-cīdo , cīdī, cīsum, ere (prae u. caedo), ... ... , quibus aqua suppeditabatur Iovis optimi maximi templis ac sedibus, Cic.: ancoras, das Ankertau kappen, Cic.: haerentis in salo naviculae funem magis praecidere, quam solvere, ...
strophium , iī, n. (στρόφιον), was herumgewunden wird; dah. I) die ... ... der gedrehte Strick, das Seil, Tau, ancorale, Ankertau, Apul. met. 11, 16.
χρεώ , ἡ , ep. χρειώ , gen . χρεόος ... ... Od . 4, 634; ἵν' οὐ χρεὼ πείσματός ἐστιν , wo kein Ankertau Noth thut, 9, 136; – χρειὼ ἱκάνεται , das Bedürfniß kommt, ...
χαλάω , fut . χαλάσω , dor. χαλάξω , perf ... ... bes. χαλινὰ χαλᾶν , die straff angezogenen Zügel nachlassen, schießen lassen, und vom Ankertau, ναῠς ἔστη, ἢν χαλᾷ πόδα Or . 706; so auch ...
ὅρμος , ὁ , 1) Schnur, Kette (εἴρ ... ... νεῶν , ist es der Halt der Schiffe, den die Anker geben, oder die Ankertaue. – Buttm. Lexilog . I, 111 betrachtet diese zweite Bedeutung als radikal ...
στροφεῖον , τό , 1) Werkzeug, Etwas zu drchen oder zu ... ... Poll . 4, 131. – 2) cine hölzerne Winde, mit welcher die Ankertaue gedreht wurden, Luc. Navig . 5. – Auch ein gedrehtes Tau, ...
Buchempfehlung
In der Nachfolge Jean Pauls schreibt Wilhelm Raabe 1862 seinen bildungskritisch moralisierenden Roman »Der Hungerpastor«. »Vom Hunger will ich in diesem schönen Buche handeln, von dem, was er bedeutet, was er will und was er vermag.«
340 Seiten, 14.80 Euro