spīnētum , ī, n. (spina), die Dornhecke, das Dorngebüsch, nur im Plur., Verg ... ... ira 2, 10, 6, neben silvestres dumi. – bildl., nec Aristotelis spineta conquirimus, Hieron. in Helv. 2.
acroāticus , a, um (ἀκροατικός), für den Zuhörer bestimmt, esoterisch, libri Aristotelis (Ggstz. libri exoterici, εξωτερικοί), Gell. 20, 5, 6 sq. ...
... deren Aristoteles zehn annimmt, Isid. 2, 16, 1 sqq.: Aristotelica quaedam, quas appellat decem categorias, Augustin. conf. 4, 16: Aristoteles ... ... dicit decem esse categorias, Serg. expl. in art. Donati 487, 25: Aristotelicae categoriae, Sidon. ep. 4, 1.
Aristotelēs , is u. i, Akk. ... ... A) Aristotelēus (od. - īus ), a, um, aristotelisch, des Aristoteles, vis, Cic.: ratio, Cic. – B) Aristotelicus , a, um, aristotelisch, Augustin. conf. 4, 16 in.
1. sum , fuī, esse (ein unregelmäßiges, aus Teilen zweier ... ... , ab Andria est ancilla haec, Ter.: erat ab Aristotele, war ein Aristoteliker, Cic.: vide, ne hoc totum sit a me, für mich spricht ...
ūnicē , Adv. (unicus), einzig, ausschließlich nur, außerordentlich, ... ... unbesorgt, Hor.: häufig verb. mit unus, Plaut.: beim Superl., Aristotelis unice studiosissimus, Gell. 19, 5, 2.
ōrātio , ōnis, f. (ōro), I) das ... ... (Demosthenis) oratio in philosophiam tralata pugnacior, ut ita dicam, videtur et illorum (Aristotelis, Theophrasti) in iudicia pacatior, Cic. Brut. 121. – II) meton ...
au-fero , abstulī, ablātum, auferre (au, altind. áva ... ... mitnehmen, Cato fr.: exoletos, entfernen (aus Rom), Lampr.: commentarios quosdam Aristotelis, mit nach Hause nehmen (um sie zu lesen), Cic.: pecuniam, ...
cohors (cōrs, chōrs; vgl. Schneider Varr. r. r ... ... Schiffsmannschaft, Verg.: amicorum, Curt. u. Suet.: oratorum, poëtarum, sectatorum (Aristotelis), Gell.: canum, Plin.: febrium, Hor.: una de cetera cohorte gallina, ...
arcula , ae, f. (Demin. v. arca, s ... ... (Farbentopf) atque omnes eius discipulorum arculas (Farbenkasten) ac non nihil etiam Aristotelia pigmenta consumpsit, Cic. ad Att. 2, 1. § 2. – II ...
dē-genero , āvi, ātum, āre (degener), I) v. ... ... degeneras! Ov.: praecipua Marcomannorum gloria viresque; nec Naristi Quadive degenerant, Tac.: horum (Aristotelis et Theophrasti) posteri... ita degenerant, ut ipsi ex se nati videantur, Cic ...
īn-farcio (īn-fercio), farsī (fersī), farsum (fersum) ... ... ) verba quasi rimas expleat, Cic. or. 231: inf. micas de minutiloquio Aristotelis, Tert de anim. 6. – II) vollfüllen, vollstopfen, bracteas ...
sectātor , ōris, m. (sector), I) der Begleiter ... ... eines Lehrers, einer Doktrin, der Schüler, Suet. u.a.: Aristotelis, Gell.: iudiciorum, Tac.: eloquentiae, Gell.: veritatis, Lact.: sapientiae, Salv. ...
cōn-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) = συγγράφω, ... ... Cic.: singularum rerum laudes vituperationesque, Cic.: tabellas (einen Brief), Liv.: topica Aristotelia, Cic.: volumen, Cic.: quae promissa multis, quae conscripta (fuerint), welche ...
elementum , ī, n. = στοιχειον (Gloss.), I) philos. ... ... el. loquendi, Cic. Acad. 2, 92. – insbes., el. decem Aristotelis, die Kategorien, Quint. 3, 6, 23; vgl. ...
pīgmentum , ī, n. (pingo), das Mittel zum pingere ... ... or. 2, 188. Fronto laud. negleg. p. 215, 18 N.: pigmenta Aristotelia, Cic. ad Att. 2, 1, 1. – II) übtr., ...
multiiugus , a, um u. multiiugis , e (multus ... ... – Form -us, spolia, Gell.: quaestio, Gell.: verba, Fronto: volumina Aristotelis, Apul.: paginae, Symm.: necessitates, Symm. – subst., multiiugum = ...
bibliothēca , ae, f., (βιβλιοθ ... ... als Büchersammlung: bibl. Apollinis, Fronto: bibl. Ulpia, Vopisc.: promere e bibliotheca Aristotelis librum, Gell.: bibliothecam comparare ac digerere, Suet.: bibliothecas Graecas Latinasque publicare, ...
commentātio , ōnis, f. (commentor), die vorbereitende Betrachtung ... ... Entwurf, tentare Indiae commentationem, Plin. 6, 60: delegare hanc commentationem Aristoteli, Plin. 8, 44. – Plur., m. subj. Genet., commentationes ...
νάρθηξ , ηκος, ὁ , 1) eine hochwachsende Doldenpflanze, ferula ... ... Uebh. ein Kasten, wie in einer kostbaren νάρϑηξ Alexander der Gr. die Aristotelische διόρϑωσις des Hom . mit sich führte, die daher ἡ ἐκ ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro