aufmauern , exstruere (z. B. parietem, fundamenta). – excitare (in die Höhe führen, z. B. turrim). – eine Mauer sechs Fuß hoch au., murum in altitudinem sex pedum perducere.
ē-mūnio , mūnīvī od. mūniī, mūnītum, īre, I) aufmauern, a) eig.: murus, ut in suspecto loco, supra ceterae modum altitudinis emunitus erat, Liv. 21, 7, 7: locus saxo quadrato saeptus atque arcis in modum emunitus ...
strūctūra , ae, f. (struo), I) die ordentliche ... ... Körper, Cels.: togae, Macr. – 2) insbes.: a) das Aufmauern, Mauern, saxorum rudium, Quint.: silex globosus, sed structurae infidelis, Plin ...
1. ag-gero (ad-gero), āvī, ātum, āre (agger ... ... – u. so haec genera (laterum) faciliter aggerantur, lassen sich leichter aufmauern, aufeinanderlegen, Vitr. 2, 3, 1. – b) als t ...