Bewunderer , admirator. – jmds. großer B. sein, admiratione celebrare alqm.
mīrātor , ōris, m., der Bewunderer, cunni albi, Hor.: rerum, Ov.: inanium, Plin.: sui, Sen. – m. in u. Abl., virtutis etiam in hoste m., Curt. 4, 6 (28), 26.
Verehrer , cultor (auch = Anbeter einer Frau; dann bildl., z.B. veritatis). – admirator (Bewunderer). – studiosus alcis oder alcis rei (einer Pers. od. Sache eifrig ergeben, z.B. Largus homo tui studiosus: u. ...
admīrātor , ōris, m. (admiror), der Bewunderer, Anstauner, omnis doctrinae et auctor et admirator fuit, Vell. 1, 13, 3: Simonidis, Phaedr.: auri, Sen.; nimius antiquitatis, Quint.: antiquorum admiratores, Tac.
ζηλωτής ὁ , der Nacheiferer, Bewunderer, καὶ ἐραστὴς τῆς Λακεδαιμονίων παιδείας Plat. Prot . 343 a; καὶ μιμητὴς τῆς ἀρετῆς Isocr . 1, 11; vgl. Hdn . 6, 8, 5. Dah. bei Sp . geradezu Anhänger, ...
περί-στατος , umstanden, umgeben, Sp ., bes. von Bewunderern, ὑπὸ πάντων , Isocr . 6, 95.
finden , I) antreffen. wahrnehmen etc.: invenire (auf od. ... ... an sich haben. v. Lebl., z.B. admirationem). – er fand Bewunderer, erant (non deerant), qui eum admirarentur. – seinen Tod finden, ...
Anhänger , sectator assectator (der aufmerksame u. unablässige Nachfolger od. ... ... (Verteidiger einer Partei, z. B. acerrimus). – cultor. admirator (Verehrer, Bewunderer). – ein A. des Adels, s. Adelsfreund. – die Anhänger ...