2. Cato , ōnis, m., I) ein Beiname der ... ... (außerdem oft bei Cic. u.a.). – Dav. Catōnīnī , ōrum, m., die ... ... Cic. – Wegen des streng sittlichen Wesens der Katonen steht Cato und namentlich Plur. Catones appell. für: Mann od. Männer von strenger Sittlichkeit u. ...
1. cato , āre (vulgär), sehen, Isid. 12, 2, 38.
scato , s. scateo.
locātor , ōris, m. (loco), der Vermieter, ... ... Cic. Verr. 3, 55: funeris, Plin. 7, 176: meretricum locatores aut certe lenones, Firm. math. 4, 6: locator a scaena od. scaenicorum, der, der dem Spielgeber gegen eine ...
pācātor , ōris, m. (paco), Beruhiger, Friedensstifter, -bringer, ille victor pacatorque gentium populus, Sen. de ben. 5, 15, 6: malorum hostis, bonorum vindex, terrarum marisque pacator, Sen. de ben. 1, 13, 3: pac. Nemeae ...
occātor , ōris, m. (occo), der Egger, Colum. 2 ... ... ), 25. – bildl., sator sartorque scelerum et messor maxume. Ty. Non occatorem dicere audebas prius? Plaut. capt. 662. – personif., als röm. ...
nīcātor , oris, Akk. Plur. oras, m. ( ... ... Beiname der Leibwache des Königs Perseus von Mazedonien, cohors regia, quos nicatoras appellant, Liv. 43, 19, 11. – II) Nicator, als Beiname der Seleuziden, Plin. 6, 31 u.a. ...
ducātor , ōris, m. (*ducāre), der Führer, a) der Schiffsführer, Ulp. dig. 9, 2, 29. § 4 M. – b) der Anführer, Feldherr, Tert. adv. Iud. 13. Itala (Taurin ...
vocātor , ōris, m. (voco), der Rufer, a) der Einlader zu Tische, der Gastgeber (Ggstz. convivator), Sen., Plin. u.a. – b) der Berufer zum Reiche Gottes ...
necātor , ōris, m. (neco), der Totschläger, Mörder, hominum, ... ... 9: civium, Lampr. Comm. Anton. 18, 13: filiorum suorom necatores, Vulg. sap. 12, 5.
cacātor , ōris, m. (caco), der Kacker, Corp. inscr. Lat. Vol. 4. suppl. 3782. – cacātrīx , īcis, f., die Kackerin, Corp. inscr. Lat. 4, 2125.
catocha , ae, f. (κατοχή), die Starrsucht, Cael. Aur. acut. 2, 10, 57.
mercātor , ōris, m. (mercor), I) der Handelsmann, Kaufmann, ... ... ., ein K. von Rh., Plaut. asin. 499. – übtr., mercatores potestatum, Verhandler, Lampr. Alex. Sev. 49, 1. – II) ...
piscātor , ōris, m. (piscor), I) der ... ... 4 u. 114, 14. Apul. apol. 29: aeneoli piscatores, bronzene Statuetten, Fischer darstellend, ... ... capt. 813 u. trin. 407. Ter. eun. 256: piscatores propolae, Corp. inscr. Lat. 14, 409: corpus piscatorum, ibid. 6, 1872.
Anticato , ōnis, m., der Antikato, ... ... . (weil zwei Bücher) duo Anticatones, Iuven. 6, 338: reliquit (C. Caesar) et de analogia duos libros et Anticatones totidem, Suet. Caes. 56, 5: u. dixit ...
sulcātor , ōris, m. (sulco), I) der ... ... poet. übtr., der Durchfurcher = Durchschneider, lateris sulcator vultur, Zernager, Claud.: von Schiffenden, Averni, Stat.: v. Flüssen, fluvius sulcator arenae, der durchfließt, Lucan.
ēducātor , ōris, m. (1. educo), der Erzieher, a) als Ernährer, Cic. u.a. – b) als Hofmeister, Sen., Tac. u.a.: educator praeceptorque, Tac.
mulcātor , ōris, m. (mulco), I) m. corporis = qui corpora afficit vel cruciat, Placid. gloss. V, 32, 9. – II) der Streichler, Besänftiger, Isid. orig. 10, 178 u. Placid. gloss. V, ...
precātor , ōris, m. (precor), der Fürbitter, Bittsteller, Plaut ... ... Ter. Andr. 3, 4, 21 u. 5, 2, 13: qui precator pro Urio venerat, Amm. 18, 2, 18.
calcātor , ōris, m. (calco) = ληνοβάτης (Gloss.), der Kelterer, mit u. ohne uvae u. dgl., Calp. ecl. 4, 124 u. Eccl.
Buchempfehlung
Die frivole Erzählung schildert die skandalösen Bekenntnisse der Damen am Hofe des gelangweilten Sultans Mangogul, der sie mit seinem Zauberring zur unfreiwilligen Preisgabe ihrer Liebesabenteuer nötigt.
180 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro