Ctēsipho , ōnis, Akk. ōnem, m., Männername in den Adelphoe des Terenz, Ter. adelph. 2, 252 u. ö.
1. Ctēsiphōn , phōntis, m. (Κτησιφῶν), ein Staatsmann in Athen und Freund des Demosthenes, der den Vorschlag machte, dem Demosthenes für seine Verdienste um den Staat einen goldenen Kranz zu geben, deshalb von Äschines angeklagt, ...
2. Ctēsiphōn , phōntis, Akk. phōntem u. phōnta, f. (Κτησιφῶν), Stadt am östlichen Ufer des Tigris, Winterresidenz der parthischen Könige, später Hauptstadt Assyriens, ja des ganzen parthischen Reichs, seit ...
Tesifon , s. 1. Ctēsiphōn.
scītum , ī, n. (scisco), I) die Verordnung ... ... .: scita pontificis, Liv.: scita ac iussa nostra, Cic.: decemviralia scita, Arnob.: Ctesiphon scitum fecit, ut etc., Cic.: qui primum eius modi scita sanxerint, Cic ...
propinquo , āvī, ātum, āre (propinquus), I) intr. ... ... , scopulo, Verg.: portis, Verg.: Alpibus, Tac.: caelo, Tac.: iam regionibus Ctesiphontis, Amm. – m. Acc., amnem Arsaniam, Sall. hist. fr. ...