Ἔρεβος , τό (verwandt ἐρεμνός, ἐρέφω , s. ... ... eigentlichen Aufenthaltsort, den Hades, gelangen, εἰς ἔρεβος στρέψας, τετραμμένον , Od . 10, 528. 12, 81; ... ... . Ant . 585; u. übertr., φέγγος μὲν ξυνετοῖς, ἀξυνέτοις δ' ἔρεβος Alc. ep . ...
ἐρεβο-φυής , ές , vom Erebus erzeugt, finster, Tzetz .
ἐρεβο-δῑφάω , das Dunkel durchsuchen, ὑπὸ τὸν Τάρταρον Ar. Nubb . 192.
ἐρεβο-φοῖτις , ιδος , die im Erebus wandelt, Schol. Il . 19, 87.
ἐρεμνός (für ἐρεβεννός von ἔρεβος ), schwarz, finster, dunkelfarbig, νύξ Od . 11, 606; γαῖα 24, 106; H. h. Merc . 427; Hes. Th . 334; αἰγίς , des Zeus, Sc . 445, ...
μελαμ-φαής , ές , schwarz scheinend, dunkel, ἔρεβος , Eur. Hel . 525; Carcin . bei D. Sic . 5, 5.
1. creo , āvī, ātum, āre (vgl. cresco, ... ... . des Vaters u. der Mutter = Tochter, Sohn, Sprößling von usw., Erebo creata Nox, Enn. fr.: Saturno sancte create, Enn. fr.: Telamone creatus ...
2. caelum (coelum), ī, n. (zu Wurzel [ ... ... .) als Oberwelt (Ggstz. Erebus, manes, Tartarus), Hecate caelo Ereboque potens, Verg.: falsa ad caelum mittunt insomnia Manes, Verg.: caelum in Tartara ...
-δέ , untrennbares enclitisches Suffixum. Es bezeichnet 1) ... ... , Odyss . 11, 581; Ἄργοσδε , Iliad . 2, 348; Ἔρεβόσδε , Odyss . 20, 356. – An ein substantivirtes Pronomen angehängt; ...
prō-creo , āvī, ātum, āre, I) eig., ... ... Nep.: de matre familias duos filios, Cic.: ex ea duos filios, Nep.: Erebo procreata Nox, Tragic. inc. fr.: absol., partes corporis et ad ...
dē-scendo , scendi, scēnsum, ere (de u. scando), ... ... Suet.: (poet.) mit Dat., nocti (Finsternis der Unterwelt), Sil.: Erebo, Sil.: m. Acc., ratem, Apollon. hist. 28 in.: scalas ...