bene-facio , fēcī, factum, ere, besser getrennt geschr. s. bene no. I (bes. Verbdgg.), 1, d, δ.
cavefacio , fēcī, ere = caveo, Ven. Fort. carm. 8, 3, 193.
calfactus , ūs, m., s. calefactus.
facēlāria , s. phasēlāria.
calfactio , s. calefactio.
aufächzen , s. aufseufzen.
as-suēfacio (ad-suēfacio), fēcī, factum, ere (*assueo u. facio), ... ... . Max.: quorum sermone qui assuefacti erant, Cic.: puro sermone assuefacta domus, Cic.: genere quodam pugnae assuefacti, Caes.: assuefacti frigore et fame et siti ac ...
candefacio , fēcī, factum, ere (candeo u. facio), glänzend weiß machen, blank ... ... unā operā, era, ebur atramento candefacere postules, wäre so, als wolltst du machen Elfenbein mit Schwärze weiß ... ... 259. – Passiv candefīo , factus sum, fierī, glühend werden, glühen, Cels. ...
dē-suēfacio , fēcī, factum, ere (*desueo u. facio), entwöhnen, a) ... ... leb. Wesen, im Passiv dēsuēfīo, factus sum, fierī, entwöhnt werden, catuli desuefiunt (a ... ... r. r. 2, 9, 12: multitudo desuefacta iam a contionibus, Cic. Clu. 110. – b ...
calefactio , ōnis, f. (calefacio), die Erwärmung, a) ... ... thermarum, Hermog. dig. 50, 4, 1. § 2: synk. calfactiones, Soran. Lat. p. 60, 2. – b) die animalische ... ... Pelagon. veterin. 28. p. 95: calefactione et fotu, Chalcid. Tim. 165: Plur., ...
ex-calfacio , fēci, factum, ere, erwärmen, erhitzen, Plin. 21 ... ... Plin. 24, 42: excalef., Scrib. Larg. 158: Partiz. excalfactus, Plin. 37, 37. Hyg. fab. 197: excalefactus, Isid. 16, 4, 35 u. 16, ...
Bühnenfach; z. B. im B. schreiben (schriftstellern), fabulas scribere; fabulas scaenae oder in scaenam componere. – Bühnenkünstler , artifex scaenicus. – Bühnenspiel, Bühnenstück , s. Schauspiel. – Bühnentod , mors mimica.
ab-olēfacio , fēcī, factum, ere (aboleo u. facio), vergehen machen, vernichten, aufheben, Tert. apol. 35 (tom. I p. 241 Oehl.) Mar. Victorin. ad Iustin. Manich. 6 (Migne 8, 1003 a ).
armifactor , ōris, m. (= armorum factor), = ὁπλοποιός, der Waffenschmied, Zeugschmied, Vict. Vit. 1, 30. Cassiod. var. 7, 18.
benefactor , ōris, m. (benefacio), der Wohltäter, Eccl.
benefactum , ī, n. (bene-facio), besser getrennt geschr., s. bene no. I (bes. Verbdgg.), 1, c, α u. δ.
calefactus (calfactus), Abl. ū, m. (calefacio), die Erwärmung, calef., Lact. de opif. dei 14, 5: calf., Plin. 29, 48.
benefactio , ōnis, f. (benefacio), das Wohltun, die Guttätigkeit, Tert. adv. Marc. 4, 12.
cinefactus , a, um (cinis u. facio; vgl. Non. 93, 33), zu Asche geworden, Lucr. 3, 904.
domefactus , a, um (domo u. facio), bezwungen, aratro domefacta tellus, Petron. 99, 3.
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro