... der am bekanntesten C. Fannius, ein Geschichtschreiber, u. C. Fannius, ein Redner, ... ... 3. – Adi. fannisch, lex F. (vom Konsul Fannius i. J. 246 ... ... ), Gell. – Dav. Fanniānus , a, um, fannianisch, des Fannius, Cic. u. Plin.
altilis , e (altus v. alo), I) passiv, ... ... gallina altilis, eine Poularde, Petr.: gallina, quae non esset altilis, Lex Fannii b. Plin. – subst., altilis, is, f. (sc. ...
Postkarte , etwa charta Fanniana.
venerandus , a, um, PAdi. (veneror), verehrungswürdig, hochzuverehrend, ... ... Hor. ep. 1, 18, 73: principes, Eutr. 10, 8: eadem (Fannia) non minus amabilis quam veneranda, Plin. ep. 7, 19, 7: ...
im-praesentiārum (zsgz. aus in praesentia harum), bei ... ... Placid. gloss. V, 27, 17), Cato r. r. 144, 4. Fannius b. Prisc. 13, 12. Nep. Hann. 6, 2. Tac ...
centussis , is, m. (centum u. as ... ... liceri, Pers. 5, 191: centussibus aestimari, Fest. 237 (a), 20: Fanni centussis misellus, scherzh. von des Fannius Aufwandsgesetz, Lucil. sat. 4, 12 (vgl. Gell. 2, ...
opīnio , ōnis, f. ( von opin-or), die ... ... .: notior est ista vetus agricolis concepta opinio, Colum.: confirmata est opinio mea hesterno Fanniae sermone, Plin. ep.: cuius opinionis levitas confutata a Cotta non desiderat orationem ...
al-ligo (ad-ligo), āvī, ātum, āre, anbinden, ... ... seinen Kopf zum Pfande setzen, Plaut.: ut nec Roscium stipulatione alliget neque a Fannio iudicio se absolvat, Cic.: ne falsā religione populum alligarent, Gell.: lex omnes ...
1. dē-cīdo , cīdī, cīsum, ere (de u. ... ... Chrysogono transigere atque decidere, Cic.: sine me cum Flavio decidisti, Cic.: Flavium cum Fannio de Panurgo decidisse, qui nihil transegit, Cic.: inde ad Taurum cogitabam, ut ...
īn-fāns , antis (in u. fari), I) der ... ... Scham), Hor. sat. 1, 6, 57. – b) meton.: Fannii historia neque nimis est infans, neque perfecte diserta, zeigt zwar keinen ...
2. Mūrēna , ae, m. (1. murena), Name einer ... ... , 22, 1; später geriet er in den Verdacht, an der Verschwörung des Fannius Cäpio gegen Augustus beteiligt zu sein und wurde deshalb zum Tode verurteilt u. ...
ad-iungo , iūnxi, iūnctum, ere, anknüpfen, anbinden, ... ... (anni tempus) hiemi senescenti adiunctum est, Cic.: horum aetatibus adiuncti duo C. Fannii, C. et M. filii, fuerunt, deren Zeitgenossen waren usw., Cic ...
ab-solvo , solvī, solūtum, ere, ... ... losmachen, 1) befreien, a) übh.: se a Fannio iudicio (durch einen Urteilsspruch), Ggstz. alligare stipulatione Roscium, Cic.; vgl. iudicio absolvi a Fannio, Cic.: alqm regni suspicione, Liv.: v. Lebl., is demum ...
con-demno , āvī, ātum, āre (con u. damno), ... ... Ankläger, jmds. Verurteilung durchsetzen, Cn. Pisonem accusavit condemnavitque, Suet.: Fannium Caepionem reum maiestatis apud iudices fecit et condemnavit, Suet. – u. so ...
valētūdo , inis, f. (valeo), der Gesundheitszustand, ... ... valetudinem maiorem, quam patiebatur, Iustin.: ob subitam valetudinem, Liv. epit.: angit me Fanniae valetudo, Plin. ep.: terret me haec tua tam pertinax valetudo, Plin. ...
īn-simulo , āvī, ātum, āre, jmd. unter Aufstellung von ... ... folg. Nom. u. Infin., M. Agrii argentarii servus, Alexander A. Fanni servum occīdisse insimulatus est, Val. Max. 8, 4, 1; u. ...
ersuchen , jmd. um etwas, rogare alqm alqd. orare alqm ... ... id ipsum cum tecum agere conarer [als ich dich gerade darum ersuchen wollte], Fannius antevertit). – jmd. dringend e., daß er etc., alqm rogare et ...
wielange , quam diu. – quoad (bis zu welchem Punkte ... ... ., quam pridem (z.B. illud vero quaero, quam pridem hoc nomen Fanni in adversaria rettulisti?) od. quam dudum (z.B. quam dudum ...
ante-verto (ante-vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ... ... im Handeln zuvorkommen, absol., atque id ipsum cum tecum agere conarer, Fannius antevortit, Cic. de amic. 16. – m. Acc. einer ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro