Ganser, Gänserich , anser mas od. masculus (Ggstz. anser femina).
... anseris od. anserinus. – Gänschen , anserculus. – Gänse -, in der Zusammensetzung, ... ... anserina (die größere). – Gänseherde , grex anserum. – Gänsehirt , pastor anserum. – Gänsekiel , penna anserina. – Gänseleber , iecur anseris.
... Nep.: non parcus solum, sed etiam elegans, Cic.: mulier formosa et elegans, Val. Max.: elegantissimae familiae, ... ... , α) v. Pers.: Lysias subtilis atque elegans, Quint.: elegans in dicendo, Cic.: elegans in versibus componendis, Hieron.: homo in ...
arrogāns , antis, PAdi. m. Compar. u. ... ... – übtr., v. Lebl., si te aliquod dictum arrogans aut superbum movet, Cic.: arr. de ... ... Quint.: arrogantissimum proverbium, Macr.: arrogantissima persuasio, Ps. Quint. decl. – arrogans est m. folg. Infin., es verrät Dünkel, timerem, ...
aurigāns , antis (aurum u. ago), von Gold glänzend, color, Iul. Val. 3, 36. p. 144, 15 K.
in-ēlegāns , antis, ungewählt, geschmacklos, unschön, unästhetisch, gew. m. vorhergeh. Negat., ratio non in., Cic.: sermo non in., Suet.: copia orationis non in., Cic.: ne sint (deliciae tuae) illepidae et inelegantes, Catull. – ...
per-ēlegāns , antis, sehr fein, vir ... ... sehr geschmackvoll, quoniam tua fuit perelegans et persubtilis oratio, Cic. Planc. 58: genus (dicendi) est perelegans et cum gravitate salsum, Cic. de or. 2, 270.
Löffelgans , platalĕa.
... . – II) der Kreuzende: 1) im allg.: a) kreuzende Person: navigans; auf dem Meere, mari vagans; mare pervagans. – b) kreuzendes Schiff: navis vagans (auf dem Meere) mari oder (auf dem Flusse) in ...
ānserīnus , a, um (anser), zu den Gänsen gehörig, Gänse-, genus, Col.: pes, Plin.: adeps, Cels.: ova, Petr. Vgl. Gloss. anserina (sc. caro) = χήνεια (sc. κρέας), Gänsefleisch.
ganta , ae, f. (das deutsche »Gans«), die weiße kleine Gans, viell. die Eidergans, Eiderente, Plin. 10, 52.
chēniscus , ī, m. (χηνίσκος, eig. das Gänschen; dah.) eine Verzierung am Schiffshinterdeck in Form eines Gänsehalses, Apul. met. 11, 16.
verbindlich , I) verbindend, verpflichtend: alligans od. obligans. – obstringens (fest und eng). – v. sein, alligare; ob ligare; obstringere: es hat etwas (ein Gesetz, Beschluß) für jmd. v. Kraft, alqd alligat ...
chēnalōpeces , um, f. (χηναλώπεκες), Fuchsgänse, eine ägyptische, in Löchern lebende Gattung Gänse u. Enten, Plin. 10, 56.
chēnoboscion , ī, n. (χηνοβόσκιον), der Gänsestall, Gänsehof, Col. 8, 14, 1.
χήνειος , ion. χήνεος , von der Gans, zur Gans gehörig; Eur. frg. Cress . 13, 4; ἥπατα Eubul . bei Ath . IX, 384 c ; ᾠόν , Gänseei, Luc. Alex . 13, wie ...
χην-αλώπηξ , εκος, ὁ , die Fuchsgans, eine ägyptische, in Löchern lebende Gänse- od. Entenart; Her . 2, 72; Ar. Av . 1294; Arist. H. A . 8, 3 unterschieden von ...
χηνο-βοσκία , ἡ , das Gänsefüttern, -halten, auch die Gänseheerde, Hesych .
χηνο-βοσκεῖον , τό , Ort, wo Gänse gefüttert werden, Gänsestall, Sp .
seco , secuī, sectum, aber secātārus, āre (ahd. seh, Pflugmesser, sëga, Säge, sëgansa, Sense), schneiden, abschneiden, zerschneiden, I) eig. u. übtr.: 1) im allg.: digitum, Plaut.: pabula, ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro