Hamilcar , aris, m. (Ἀμίλκας), Name ... ... 99. Sil. 1, 77; 13, 732. – / Genet. auch Hamilcāris gemessen, s. Val. Prob. bei Gell. 4, 7, ...
andere , der, die, das, alter (der andere = ... ... ambo, uterque, z. B. qui nihil alterius causā facit: u. Hamilcar, Mars alter: u. altera Carthago Capua: u. tua altera ...
Amilcar , s. Hamilcar.
post-quam , Coni. (getrennt s. post), I) ... ... des aorist. Perf.: eo postquam Caesar pervenit, obsides, arma poposcit, Caes.: Hamilcar postquam mare transiit in Hispaniamque venit, magnas res secundā gessit fortunā, Nep. ...
dē-dūco , dūxī, ductum, ere, I) von einem höhern ... ... ex industria in iniqua loca deducti, Frontin.: sequentem Lucullum in insidias deduxerunt, Frontin.: Hamilcar in insidias deductus occiditur, Iustin. k) ein phys. Übel vom ...
2. prae-dīco , dīxī, dictum, ere, I) vorhersagen ... ... , quam etc., Nep.: Iunonem praedicere, ne faceret, Cic.: praedixisse se, ne Hamilcaris progeniem ad exercitum mitterent, Liv.: ne pugnam priores auderent, praedicit, Tac.: ...
blandior , dītus sum, dīrī (blandus), jmdm. schmeicheln, ... ... folg. ut u. Konj. = schmeichelnd bitten, Hannibal pueriliter blandiens patri Hamilcari, ut duceretur in Hispaniam, Liv. 21, 1, 4. – II) ...