Heiland , salutis auctor; is qui salutem dat; auch bl. salus. – Christus, unser H., Christus nostrae salutis auctor (Eccl.): Christus, der H. der Welt, Christus redemptor mundi od. humani generis (Eccl.).
Weltheiland , s. Welterlöser.
Heil , das, salus (der Zustand des Unversehrt-, des Gerettetseins, die Existenz; meton. auch = Erretter, Heiland). – utilitas (Vorteil, der aus etwas hervorgeht, z.B. etiamsi nulla est [erwächst] utilitas ex amicitia, tamen etc.). ...
sōtēr , ēris, Akk. ērem u. ēra, m. (σωτήρ), der Erretter, Heiland (bei den Griechen), Ptolomaeum soterem, Plin. 7, 208. Cic ...
Messias , s. Heiland.
sōtēriciānus , a, um (soter), zum Heilande gehörig, substantia, Tert. adv. Val. 27.
servātor , ōris, m. (servo), I) der Beobachter ... ... rhet: mundi, Prop.: bonorum (Ggstz. malorum depulsor), Boëth.: salutis, Heiland, Erlöser, Ov. – als Beiname Jupiters, wie Σωτήρ, Plin. ...