Biās , antis, m. (Βίας), aus Priene in Ionien, ... ... . Max. 7, 2. ext. 3. Auson. lud. sept. sap. (Bias) 1. p. 104 Schenkl.
dias , atis, f., s. dyas.
... non polest quisquam alias beatus esse, alias miser, Cic.: alias... alias... alias, Plin. 7, 188: u. so ... ... : alias... plerumque, Cic.: interdum... alias, Cic.: alias... alias... saepius od. aliquando, Plin. ...
cūiās , ātis, od. nicht zsgz. cūiātis (archaist. quōiātis), ... ... (gebürtig, stammend)? was für ein Landsmann? Nom. cuias, Liv. 27, 19, 8: quoiatis, Plaut. Bacch. 23; Curc. ...
amiās , ae, f. (ἀμίας), der Thunfisch (Scomber Thynnus, L.), Lucil. sat. fr. inc. 53 (b. Varr. LL. 7, 47), Plin. 9, 49; vgl. Paul. ex Fest. ...
2. Ēlīās (Hēlīās), ae, m., ein Prophet der Juden, Lact. 4, 11, 6 u.a. Eccl.: auch Nom. Ēlīa , Prud. cath. 7, 27 ed. Dressel.
Ariās , ae, m., s. 1. Arīa .
grias , adis, f., eine Pflanze in Lukanien, Ps. Apul. herb. 80.
1. Ēlias , adis, s. Elis.
Ē-vias , s. Euhias.
Euias , s. Euhias.
Ēsāiās , ae, m., der jüdische Prophet Jesaias ... ... 773 u.a. Eccl.: Nbf. Īsāiās, Vulg. Isai. 1, 1 sqq. Paul. Nol. 23, 195. – Dav. Ēsāiānus , a, um, jesaianisch, des Jesaias, illud supplicium, ...
būnias , adis, Akk. ada, f. (βουνιάς) u. būnion , ī, n. (βούνιον), eine Art Steckrüben, Col. poët. 10, 422. Plin. ...
antias , adis, f. (ἀντιάς), die Mandel am Halse, Plur., Cass. Fel. 35. p. 77, 2 (griech. bei Cels. 7, 12, 2).
Bēlias , Bēlīdes u. Bēlis , s. Bēlus.
Euhias (Euias), adis, f. (ευϊάς), die Bacchantin, Hor. carm. 3, 25, 9.
coliās , ae, m. (κολίας), eine Art Thunfische, Plin. 32, 146.
Actias , adis, f., s. 1. Actē u. Actium.
Augīas , s. Augēās.
Druias , adis, f., s. 2. Dryas.
Buchempfehlung
Am Heiligen Abend des Jahres 820 führt eine Verschwörung am Hofe zu Konstantinopel zur Ermordung Kaiser Leos des Armeniers. Gryphius schildert in seinem dramatischen Erstling wie Michael Balbus, einst Vertrauter Leos, sich auf den Kaiserthron erhebt.
98 Seiten, 5.80 Euro