1. Issus u. Issos , ī, f. (Ἰσσός ... ... , a, um (Ἰσσικός), issisch, bei Issus, sinus (Ἰσσικος κόλπος, der ...
2. issus , a, um, s. ipse /.
1. missus , ūs, m. (mitto), I) das ... ... missus tres, Capit. Pert. 12, 3: singuli missus, Lampr. Heliog. 30, 4: omnes missus, ibid. 32, 4: quot missus esset habiturus, ibid. 27, ...
Lissus , ī, f. (Λισσός), Stadt im südl. Dalmatien, am Drinus, j. Alessio od. Lesch (in Albanien), Caes. b. c. 3, 26, 4. Liv. 43, 20, 2. – Lissum ...
2. missus , ī, m., s. mittono. I, A, 1, δ (S. 953).
spissus , a, um, dicht, dick, I) eig.: coma, Hor.: grando, Ov.: theatrum, voll, zahlreich, Hor.: arena, Verg.: solum (Ggstz. solum solutum, lockerer), Colum. u. Plin.: crassa spissaque corpora ...
scissus , a, um, PAdi. (v. scindo), I) adi., geschlitzt, gespalten, spaltig, gerissen, rissig, cervis tantum scissae aures ac velut divisae, Plin.: alumen, faseriger (s. scissilis), Colum.: genae, runzelige, Prop.: ...
omissus , a, um, PAdi. (v. omitto), sich gehen lassend, nachlässig, unachtsam, bes. in Geldsachen, animo esse omisso, Ter. heaut. 962: ne ab re sint omissiores paulo, mit dem Ihrigen ein wenig zu locker, ...
ēmissus , ūs, m. (emitto), das Heraus-, Abschicken, Entsenden, Lucr. 4, 202.
re-missus , a, um, PAdi. (v. remitto), nachgelassen, losgespannt, ... ... modo remissior ac neglegentior quam conveniret principi, Suet. – poet., mons festo remissus, beim Feste nicht beachtet (nicht bewacht), Prop. 4, ...
dēmissus , a, um, PAdi. (v. demitto), ... ... .: ut ille superbissimus titulus modestus atque etiam demissus videretur, Plin. ep.: orator demissior (Ggstz. audax ... ... , animus, Cic.: v. Pers., demissus afflictusque, Cic.: maestus demissusque, Cels. – v. der Rede, ...
Melissus , ī, m. (Μέλισσος), I ... ... Philosoph aus Samos, Cic. Acad. 2, 118. – II) C. Maecenas Melissus, ein Freigelassener des Mäcenas, Grammatiker u. Bibliothekar des Augustus, Suet ...
admissus , ūs, m. (admitto), das Zu-, Hereinlassen, admissu solis, Pallad. 4, 19, 4; 6, 2, 2. – eo anno, quo (admissarii) admissum faciunt, bespringen, belegen, Veget. mul. 6, 7, ...
Tibissus , ī, m., Fluß in Dazien, j. Temesz, Corp. inscr ... ... , 90*. – Dav. Tibisēnus , a, um, tibisenisch, des Tibissus, ostia, Val. Flacc. 6, 50.
dīmissus , Dat. uī, m. (dimitto), das Ausschicken, nur Dativ ohne Beleg bei Charis. 189, 20 u. Diom. 407, 28.
bifissus , a, um (bis u. findo), in zwei Teile gespalten, ungulae (Ggstz. ungulae solidae), Solin. 52, 38.
1. immissus , Abl. ū, m. (immitto), das Hineinlassen, lucis immissu, Macr. sat. 1, 18, 11.
2. immissus , a, um, s. im-mitto a. E.
narcissus , ī, m. (νάρκισ ... ... lacrima, Verg. georg. 4, 160. – II) nom. propr., Narcissus , ī, m., A) Narcissus, der Sohn des Cephisus u. der ... ... 453, 36 (der purpurea narcissus aus Verg. ecl. 5, 38 anführt, wo aber ...
1. submissus (summissus), a, um, PAdi. ( von submitto), niedergelassen, I) ... ... Sen. rhet. – v. Redner, orator, Cic.: (orator Atticus) submissus est et humilis, ist anspr. u. erhebt sich nicht, Cic ...
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
640 Seiten, 29.80 Euro