pelagia , ae, f., s. pelagius.
Plagiat , s. Diebstahl (literarischer).
plagiāria , ae, f. (Femin. zu plagiarius), eine Menschendiebin, Seelenverkäuferin, übtr. – eine Verführerin, Venus est plagiaria, Corp. inscr. Lat. 4, 1410.
plagiātor , ōris, m. (plagium), I) der Menschendieb, Seelenverkäufer, Tert. adv. Marc. 1, 23. – II) der Knabenverführer, Hieron. epist. 5, 3.
plagiārius , iī, m. (plagium), ein Menschendieb, Seelenverkäufer Cic. ... ... seine Schriften mit freigelassenen Sklaven vergleicht): übtr., Dieb, praedones pudoris et plagiarii castitatis, Ps. Cypr. de sing. cler. 27.
Menschenräuber , *raptor hominum. – plagiarius (Seelenverkäufer).
παλίμ-πλυτος , wieder gewaschen; übtr. κηφὴν παλ ., Diosc . 30 (VII, 708), der die Werke Anderer wieder aufputzt und für die seinigen ausgiebt, plagiarius .
λογο-κλοπεία , ἡ , Wortdiebstahl, Entwendung der Reden od. Lehren eines Andern, Plagiat, D. L . 8, 54.
re-nūntio , āvī, ātum, āre, I) zurückberichten, - ... ... postquam ad nos renuntiatum est te et patrem esse mortuom, Plaut.: renuntiari tibi Licinium plagiarium tributa exigere, Cic. – absol., nunc domum renuntiatum, Plaut.: renuntiatum ...
pelagius , a, um (πελάγιο ... ... phalerae, Perlen u. Korallen, P. Syr. – B) subst.: 1) pelagia, ae, f. (sc. concha), eine Art Perlmuscheln, ...