Piplēus , s. Pimpla unter Pimpla.
πλευστικός , zum Schiffen geschickt, bequem, οὖρος , Theocr . 13, 52. – Adv., Arist. meteor . 2, 3.
... , fließen, vgl. πλύνω ), fut . πλεύσομαι , gew. πλευσοῠμαι , aor . ἔπλευσα , perf . πέπλευκα , u. pass . πέπλευσμαι , aor. pass . ἐπλεύσϑην , ep. u. ion. Nebenformen ... ... bei Xen. Cyr . 6, 1, 16 im Ggstz von ἄπλευστος zu vergleichen, πλεῖν ...
plūma , ae, f. (viell. aus *pleusma, vgl. ahd. vlius, Vlies), die Flaumfeder; Sing. kollektiv u. Plur. = die Flaumfedern, der Flaum der Vögel, I) eig.: ...
συμ-πλέω (s. πλέω ), mit, ... ... schiffen, Ἀχαιοῖς , mit den Achäern, Eur. I. A . 102; συμπλεύσομαι , Hel . 1073; Her . 4, 149; Plat. Gorg ...
ἐπι-τυχής , ές , das Ziel ... ... βέλη App .; gew. übertr., seine Absicht, seinen Wunsch erreichend, erlangt habend, ἔπλευσαν ὧδ' ἐπιτυχεῖ κότῳ Aesch. Suppl . 725; τοῦ μὴ ὄντος ἐπιτυχέστερος ...
προς πλέω (s. πλέω) , noch dazu hinan-, heranschiffen, ... ... 7, 194; Thuc . 2, 83 u. öfter, wie Xen.; προςπλεύσας ἐν πλοίῳ , Dem . 23, 78; Sp .
Pimpla , ae, f. (Πίμπλα), ... ... . 1, 26, 9 Bentl. u. L. Müller. – B) Pimplēus (Piplēus), a, um, pimplëisch, den Musen heilig, mons, Catull. ...
... 61, heranschiffen, hinfahren, τινί , Pol . 31, 26, 15, παρέπλευσανεἰς Σικυῶνα , Thuc . 1, 111: Xen. An. 5, 6, 10 u. öfter; παραπλευστέος , wo man vorbeischiffen muß, Strab . 8, 3, 27; – ...
ὧδε , att. auch ὡδί , adv. demonstr . der ... ... δ' ὧδε ξὺν νηὶ κατήλϑομεν . – Bei den Tragg . vergleiche man: ἔπλευσαν ὧδ' ἐπιτυχεῖ κότῳ Aesch. Suppl . 725; ὧδ' ἐλήλυϑα ...
πολύς , πολλή, πολύ , gen . πολλοῦ, πολλῆς, ... ... 1, 24; ἐς τὴν βασιλέως γῆν τὴν πολλήν , 2, 48, wie περιπλεῦσαι Ἀραβίαν τὴν πολλήν , Arr. An . 7, 1, 1; vgl. ...
σκάφος , τό , 1) das Graben; σκάφος οἰνέων , ... ... 742, vgl. Rhes . 392; πόντιον σκάφος , Troad . 1085; ἐκπλεύσας σκάφει , Ar. Ach . 515; auch τῆς πόλεως , Vesp ...
δια-πόντιος , 1) jenseits ... ... das Meer hin; δ. πέτεται Alexis Ath . IV, 165 a; πλευσοῦμαι δ . Theocr . 14, 55; Plut .
φιλο-τῑμέομαι , pass ... ... streitig machen, z. B. περὶ νίκης Plut. amator . 16; ἀπέπλευσαν φιλοτιμηϑέντες, ὅτι , aus Eifersucht, weil, Xen. An . 1, 4 ...
δια-κινδῡνεύω , sich ... ... , 67, wie D. Sic . 3, 27; c. inf ., εἰςπλεῦσαι , hineinzufahren wagen, Thuc . 7, 1, wie διακινδυνευτέον φάναι , ...
Buchempfehlung
Die neunzehnjährige Else erfährt in den Ferien auf dem Rückweg vom Tennisplatz vom Konkurs ihres Vaters und wird von ihrer Mutter gebeten, eine große Summe Geld von einem Geschäftsfreund des Vaters zu leihen. Dieser verlangt als Gegenleistung Ungeheuerliches. Else treibt in einem inneren Monolog einer Verzweiflungstat entgegen.
54 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro