frāgmentum , ī, n. (frango), ein ... ... tegularum, Liv.: navium, Sall. fr.: ramorum, Liv.: muricum ostrearumque, Mela: panis, Brocken, Lucil. u. Plin.: panis absumpti, Sulp. Sev. – poet. übtr., Emathiae fragmenta ruinae, ...
astragalus , ī, m. (ἀστράγα ... ... 4, 6, 2. – II) eine hülsentragende Pflanze, spanischer Tragant (Astragalus baeticus, L.), Plin. 26, 46.
labdacismus , ī, m. (λαβδακι ... ... man das L durch Anschlagen mit der Zunge an den Gaumen quetscht (wie spanisch ll od. ital. gl), zB. llamare fast wie ...
aliquantulus , a, um (Demin. v. aliquantus), ziemlich ... ... 10, 37: al. afferre, Ter. Phorm. 655: m. Genet., panis al., Aur. Vict. epit. 15, 5: frugis al. nostrae, Auson ...
πολύς , πολλή, πολύ , gen . πολλοῦ, πολλῆς, ... ... b; πολὺ ἔργον προςτάττεις , eine große Arbeit, Parm . 136 d; σπάνις , Xen. An . 7, 2, 15; φόβος , 1, ...
λευκέα , ἡ , oder λευκαία , nach Eust . ὁ τῆς λεύκης φλοιός; Hesych . aber erkl. σχοῖνος , u. Moschion ... ... ἐξ Ἰβηρίας , eine starke Hanf- oder Flachsart, zum Tauwerk gebraucht, vielleicht das spanische spartum .
alt, älter, älteste , I) was schon eine Zeit, eine lange Zeit dagewesen, nicht neu etc.: vetus, sehr alt, ... ... Tag alt, hesternus (gestrig, was von gestern ist, z. B. panis, Ggstz. panis recens).
... . 3, 2, 18 u. öfter; ὁ σπανίσας τινός , im Ggstz von ὁ ἔχων ἀεί ... ... Pol . 36, 3, 4. – 3) berauben, pass .; ἐσπανίσμεϑ' ἀρωγὼν , Aesch. Pers . 983; όρᾷς, φίλων ὡς ἐσπανίσμεϑα , Eur. Or . 1055; σπανιζόμενοι πάντων , Xen. Hell ...
... , τινός , an Etwas, auch pass ., ὑπεσπανισμένους βορᾶς Aesch. Pers . 481, vgl. Ch . 570; τί δ' ἐστὶ χρείας τῆςδ' ὑπεσπανισμένον; Soph. Ai . 727, Schol . τί ἐστι τὸ ἐλλιπές ; – ὑπεσπανίσϑαι συνέσεως Phryn . in B. A . 68.
ἐπ-αν-ίστημι ... ... aufstehen, Il . 2, 85, bei den Worten oder aus Ehrfurcht; ἐπανίστω , stehe auf, Ar. Plut . 539; ἐπαναστὰς ἐπὶ τοῠ καταστρώ ... ... . bei Ath . VI, 260 e in obscönem Sinne, ἀλλήλοις ἐτόλμων ἐπανίστασϑαι .