pator , ōris, m. (pateo), die Öffnung, Apul. met. 1, 19 u.a.: narium, Scrib. Larg. 46 u. 47.
stīpātor , ōris, m. (stipo), einer aus dem Gefolge eines Königs, ... ... Varro LL., Cic. u.a.: als gehässige Bezeichnung der Begleiter jmds., stipatores corporis, Cic.: Venerei, Cic.
alapātor , ōris, m. (alapo) = καυχητής, der Prahler, Gloss. III, 372, 56; III, 439, 12 u. III, 475, 10.
palpātor , ōris, m. (palpo), der Streichler, Schmeichler, Plaut. Men. 260 u.a. Cypr. ad Donat. 11. Cassian. coll. 10, 13.
propator , ōris, m. (προπάτωρ), der Ahnherr, Stammvater, Tert. de praescr. 49.
aucupātor , ōris, m. (aucupor), I) eig., der Vogelsteller, Gloss. II, 569, 13. – II) übtr., der Hascher nach etw., eventuum (von den Haruspices), Oros. 5, 4, 19: pecuniarum, ...
eupatoria , ae, f. (ευπατορία), rein lat. agrimonia, Odermennig (Agrimonia Eupatoria, L.), Plin. 25, 65. – dass. eupatorium, Plin. Val. 2, 17.
ūsūrpātor , ōris, m. (usurpo), der Anmaßer, der Usurpator, indebitae potestatis, Amm. 26, 7, 12.
stuppātor , ōris, m. (stuppa), der Kalfaterer, Corp. inscr. Lat. 6, 1649 u. 14, 44.
Usurpator , s. Tyrann.
Philopatōr , oris, m. (Φιλοπάτωρ), den Vater liebend, Spottname des Vater- u. Muttermörders Ptolemäus IV., Plin. 7, 208. Iustin. 29, 1, 5. Arnob. 6, 6.
mancipātor , ōris, m. (mancipo) = σωματέμπορος, der Sklavenhändler, Gloss. III, 271, 64. Vgl. A. Funck in Wölfflins Archiv 8, 379.
increpātor , ōris, m. (increpo) = επιτιμητής, der Schelter, Tadler, Augustin. in euang. Ioann. tract. 37, 5 extr.
dissipātor , ōris, m. (dissipo), der Zerstreuer = Vernichter, Prud. psych. praef. 34. Augustin. in Ioann. tract. 11, 13.
nūncupātor , ōris, m. (nuncupo), der Benenner, primus philosophiae nuncupator et conditor, Apul. flor. 15. p. 19, 9 Kr.
ēmancipātor , ōris, m. (emancipo), der Befreier (aus der Gewalt des Teufels,) Prud. cath. 7, 184.
ūsūrpātōriē , Adv. (usurpatorius), anmaßlich, widerrechtlich, Ambros. hexaëm. 3, 15. no. 64; in psalm. 118. serm. 5. § 23; in Luc. 7. § 15.
exstirpātor , ōris, m. (exstirpo), der Ausrotter, silvae, Augustin. enarr. in psalm. 95. § 5 extr. u. in epist. Ioann. c. 2. tract. 2, 8.
anticipātor , ōris, m. (anticipo), der Vorausnehmer, -kenner, mundi, Auson. ephem. 3, 9. p. 7 Peiper.
aucupātōrius , a, um (aucupor), zum Vogelfang geeignet ( passend ) od. dienlich, amplitudo (Größe), Plin. 16, 169: arundo, Plin. 16, 172: calamus, Mart. 14, 218 lemm.
Buchempfehlung
Nach der Niederlage gegen Frankreich rückt Kleist seine 1808 entstandene Bearbeitung des Hermann-Mythos in den Zusammenhang der damals aktuellen politischen Lage. Seine Version der Varusschlacht, die durchaus als Aufforderung zum Widerstand gegen Frankreich verstanden werden konnte, erschien erst 1821, 10 Jahre nach Kleists Tod.
112 Seiten, 5.80 Euro