Plato (nachaugust. Platōn), ōnis, m. (Π ... ... . Petron. 2, 5. – Plur. Platones, Männer wie Plato, Gell. 14, ... ... Cic. u.a. – b) Platōnica, ōrum, n., platonische Lehrsätze, philosophum quendam ...
1. platōn , ōnis, m., der Damhirsch, Apic. 8, 342.
2. Platōn , s. Plato.
caplātor , s. capulātor.
platonisch , Platonicus (Πλατωνικώς, zu Plato gehörig). – Academicus (Άκαδημικός, zur Akademie, d. i. platonischen Philosophie, gehörig). – die pl. Philosophie ...
Platoniker , Platonicus od. Academicus philosophus; Academicae sectaephilosophus; in Appos. bl. Academicus. – die Platoniker, Platonici philosophi u. bl. Platonici; Academici philosophi u. bl. Academici.
quadruplātor , ōris, m. (quadruplo), der Vervierfacher, ... ... Teil erhaltende Zollpachter, invidere portoria quadruplatoribus, Sidon. epist. 5, 7, 3. – B) der ... ... u.a.; vgl. Paul. ex Fest. 259, 3 (wo quadriplatores). – / Gedehnte ...
contemplātor , ōris, m. (contemplor), I) der Zieler, Amm. 19, 1, 7. – II) der Betrachter, c. caeli, Cic.: astrorum peritissimus c. (v. Thales), Apul.: animus c. admiratorque mundi, ...
quadriplātor , s. quadruplātor.
Complatōnicus , ī, m., der Mitanhänger des Plato, Mitplatoniker, Sidon. epist. 4, 11, 1.
contemplātōrius , a, um (contemplor), zum Betrachten gehörig, betrachtend, artes (Ggstz. factrices, negotiales), Eustath. hex. 1, 7.
πλάτος , τό , die Breite ; Ar. Av ... ... 235 d; διώρυχα τρίπλεϑρον τὸ πλάτος , Critia . 115 d; u. so gew. bei Folgdn; ἐν πλάτει od. κατὰ πλάτος , in aller Breite, d ...
Gastmahl , s. Essen (das) no. II. – das G. des Plato (Titel einer Schrift), Platonis symposium.
Menōn , ōnis, m. (Μένων), ein Dialog Platos, Cic. Tusc. 1, 57.
fēneus (faeneus), a, um (fenum), aus Heu, ... ... Cic. pro Cornel. 1 fr. 3 (1): bildl., feneus ille Platonicus Antiochus, Augustin. c. Acad. 3, 18: amavit de principibus Augustum etc ...
fōnēma , atis, n. (φώνημα), der Lehrsatz, Platonis fonemata, Front. ep. ad M. Anton. de eloqu. 3. p. 149, 23 N.
ideell , qui, quae, quod non sensu, sed mente cernitur. animo comprehensus, non sensibus (übersinnlich). – commenticius (erdichtet, z.B. illa commenticia Platonis civitas).
triplex , icis (tres u. plico), dreifältig, I) adi.: acies, Caes.: Plato triplicem finxit animum, Cic.: Diana (als Diana, Luna u. Hekate), Ov.: mundus (weil Himmel, Erde u. Meer), Ov.: ebenso ...
... Alcib. 11, 1. – II) ein pythagoreischer Philosoph aus Lokri, Zeitgenosse Platos, Cic. de fin. 5, 87; de rep. 1, 16. – Nach ihm ist der platon. Dialog Timaeus benannt, den Cicero ins Lateinische übersetzte, Cic. Tusc ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro