pollūcibilis , e (polluceo), wie ein Opferschmaus = herrlich, köstlich, ... ... 2, 13, 16: victus, Symm. epist. 6, 71: Compar., obsonandi pollucibilior, Tert. de ieiun. 17.
pollūcibiliter , Adv. (pollucibilis), wie bei einem Opferschmause = herrlich, köstlich, obsonare, Plaut. most. 24: pergraecari, Plaut. fr. bei Fulg. myth. 1, 2.
pollūcibilitās , ātis, f. (pollucibilis), die Pracht, Vortrefflichkeit, Fulg. myth. 1, 2.
ex-eo , iī, (selten īvī), itum, īre, I ... ... . – h) in der Rede abschweifen, in laudes Castoris et Pollucis, Quint. 11, 2, 11. – II) tr.: 1) über ...
prex , precis, f. (doch nur im Dat., Akk. ... ... omnibus precibus detestari alqm, Caes. – c) die Fürbitte, prece Pollucis, Castoris, Catull. 68, 65. – d) der Wunsch, ...
2. Castōr , oris, Akk. orem u. bei Dichtern ... ... , 129 sqq.: templum Castoris, Schol. Iuven. 14, 260: aedes Castoris et Pollucis, Cic. de div. 1, 98. Suet. Cal. 22, 2: ...
quaestus , ūs, m. (quaero), I) das Suchen ... ... quaestus, Erwerblosigkeit, Tac. – colere suum quaestum, Plaut.: ex Castoris et Pollucis templo quaestum sibi et praedam improbissimam comparare, Cic.: constituere sibi quaestus (Erwerbsquellen ...