Positur , Stellung, status. – sich (zum Kampfe) in P. setzen, gradum componere ad proeliandum; statum proeliantis componere.
positūra , ae, f. (pono), I) die Stellung, Lage, corporum, Lucr.: stellarum, Stand der G., Konstellation, Gell.: mit Genet. subi., p. (mundorum) dei, die von Gott gegebene Lage der Welt, Prop. ...
compositūra , ae, f. (compono), I) die Zusammenfügung, Verbindung, ... ... die Zusammensetzung in gehöriger Form; meton. = das feine Gewebe, turbare composituras (oculorom), Lucr. 4, 326 (303).
dispositūra , ae, f. (dispono), die Stellung, Plur. bei Lucr. 1, 1027; 5, 192.
praepositūra , ae, f. (praepositus v. praepono), das Amt eines Vorgesetzten, -Aufsehers, auch im Plur., Scriptt. hist. Augustin. u. spät. ICt.
... siderum). – status (der Stand, die Positur, die Art, wie jmd. oder etwas steht; daher auch die Stellung ... ... Position, das Amt, der Rang etc.). – gradus (die Stellung, Positur eines Fechtenden). – condicio (der Stand, die Lage, der Rang ...
impostūra , ae, f. (= impositura, v. impono), die Betrügerei, Fälschung, Treb. Poll. Gallien. 12, 5. Ulp. dig. 47, 20, 3. § 1. Cypr. epist. 49, 2. Augustin. enarr. in psalm. ...
compostūra , ae, f., s. compositūra no. I.
pōno , posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ... ... quapropter tanta in re ipsius Heminae verba ponam, Plin.: de arrogatione me dixeram aliqua positurum, Vopisc.: cuius pauca exempla posui, Cic.: p. inter causas suffragationis suae, ...
verēcundia , ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der ... ... ex patribus iubendi aediles curules creari, Liv.: ita enim illis violandi supplices verecundiam se imposituros, Liv.: verecundia tandem Romanos cepit Saguntum oppidum octavum iam annum sub hostium potestate ...
διαιθρύπτω (s. ϑρύπτω ), zerbrechen ; Iliad . 3, 363 ἐρυσσάμενος ξίφος πλῆξεν κόρυϑος φάλον· ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτῷ τριχϑά τε καὶ τετραχϑὰ ... ... 99, von einer Sängerin, die zu singen anfangen will u. sich dazu in Positur setzt.