Provinzialausdruck, Provinzialismus , der, verbum regionibus quibusdam magis familiare.
... .: ultra privatum pecuniae modum fortuna te provehet, Sen.: gaudio provehente (sc. me), Liv.: epulantium comitas ... ... Landleben hat mich zu weit geführt, Cic.: amore provehor, Liv.: provectus est intemperantiā linguae in ... ... dem Alter, den Jahren nach, postquam provecta iam senectus, Tac.: provectae aetatis mulieres od. uxores, Firm ...
Provinz , regio (Landstrich übh) – provincia ... ... . beobachtet, bewiesen, getan, erwiesen, provincialis (z.B. tuum prov. officium: u. prov. abstinentia). – ein Land zur Pr. machen, terram in provinciae formam redigere; terram provinciam conficere.
prō-vīso , ere, hingehen und nach ... ... Spengel Ter. Andr. 957 u. Spengel u. Dziatzko adelph. 889), provisam, quam mox vir meus redeat, Plaut.: huc ad vos proviso, quam mox virginem accersant, Ter.: proviso, quid agat, Ter.: huc proviso, ut etc., Ter.
prōvidē , Adv. (providus), vorsichtig, weise, Plin. 10, 97. Frontin. strat. praef. extr. Eutr. 9, 23 extr. Chalcid. Tim. 139.
prō-vīvo , vīxisse, fort-, weiterleben, Tac. ann. 6, 25 in.
... quod ego, priusquam loqui coepisti, sensi atque providi, Cic.: plus animo providere et praesentire videbatur, Caes ... ... etiam sterilitatem agrorum ante multos annos providerit, Iustin.: medicus morbum ingravescentem ratione providet, Cic.: omnia providens ... ... Göttern), Cic.: nihil me curassis, ego mihi providero, Plaut.: prov. sibi (sich vorsehen) contra hominem ...
... , sive separatim ista sive mixta proveniunt, Cels.: quibus feminis menstrua non proveniunt, Cels. – 2) ... ... entstehen, 1) eig.: frumentum angustius provenerat, Caes.: cum provenisset segetum copia, Amm.: si (gregalia poma) provenere maturius, Sen.: plumbum provenit, Plin.: quae ibi proveniant, Liv.: ut quae ...
prōvīsio , ōnis, f. (provideo), I) das Vorhersehen, ... ... Poll.: m. subj. Genet., provisione maiestatis tuae, Veget. mil.: provisione Severi et Traiani, Lampr. – Plur., honestae provisiones, Firm. math. 1, 2, 8: huiusmodi provisiones, Amm. ...
prōvidus , a, um (provideo), I) vorhersehend, rerum futurarum, ... ... , Tac. – übtr., providum evenit, eine von göttlicher Vorsehung zeugende Begebenheit, Tac. – 2 ... ... besorglich, vorsichtig, behutsam, verb. cautus providusque, Cic., cautus et providus, Liv., prudens et providus, Cic. – übtr., dispice, ne ...
prōvīsor , ōris, m. (provideo), I) der Vorausseher, ... ... der Vorerwäger, utilium tardus prov., Hor. de art. poët. 164. – III) ... ... 78, 14 D. 2 – b) der Versorger mit Proviant, der Proviantmeister, eiusdem provinciae, Corp. inscr. Lat. 14, 2917: ordinis ( ...
... prō-vīsus , Abl. ū, m. (provideo), I) das Vorsichhinsehen, ... ... (für), rei frumentariae, Tac. ann. 15, 8: absol., provisu agere, Tac. ann. 12, 12: dispositu provisuque rerum civilium peritus, bei Verfügung und Maßnahme ein Diplomat, Tac. ...
prō-vēndo , ere, fort verkaufen, Afran. fr. ... ... Ter. adelph. 3, 4, 34 (wo Lachmann Lucr. p. 121 provenditur verwirft u. Ribbeck Afran. com. 314 protruditur liest).
Proviant , s. Lebensmittel.
... iam edixeram omnibus dederamque suas provincias, Plaut.: primum erit hoc quasi provincias atomis dare, zuerst muß ... ... aptam explicatamque tradere, Cic.: ab alqo provinciam accipere, Cic.: administrare provinciam aequitate et continentiā, Cic.: Asiam provinciam consulari imperio obtinere, Cic.: alci provinciam Ciliciam constituere, Cic.: Africam ...
prōventus , ūs, m. (provenio), I) das Hervorkommen, ... ... arboreae cerealisve, Chalcid. Tim.: proventu oneret sulcos, Verg.: quis pollicetur serenti proventum? Sen.: illi Socratici ... ... Liv. – / Nbf. prōventum, wov. Abl. Plur. proventis, Avian. fab. 22, ...
2. prōvectus , ūs, m., I) (v. ... ... Vorrücken, a) die Zunahme des Alters, provectu aetatis, mit zunehmenden Jahren, Sidon. epist. 4, 4, 1 ... ... Emporkommen, in actione provectuque iustitiae perseveraturum usque in finem, in Betätigung u. Förderung der G., ...
imprōvīsē , Adv. (improvisus), unversehens, Ps. Tert. poët. adv. Marc. 2, 12 (wo imprōvīsĕ gemessen ist).
imprōvīsō , Adv. (improvisus), unversehens, unvermutet, Plaut. asin. 310. Lucil. 1320. Cic. Verr. 2, 182 u.a. Caes. b. G. 1, 13, 5. Liv. 29, 32, 2 u.a. (s. ...
prōvectio , ōnis, f. (proveho), I) das Fortschreiten, der Fortgang, quasi ad contrarium iter prioris itineris provectio, Chalcid. Tim. 74. – II) die Beförderung, Lact ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro