surruf... , surrum... , s. subruf..., subrum...
surref... , surreg... , surren... , s. subr...
1. susurro , āre (susurrus), I) intr., zischeln, flüstern, summen, ... ... v. Menschen, Ov.: susurrari audio, daß man davon einander in die Ohren zischelt, ... ... etw. herflüstern, cantica, Mart.: quaedam, Amm.: te platanus susurrat, te pinus, dich (deinen Namen ...
2. susurro , ōnis, m. (susurrus), der Flüsterer, Ohrenbläser, Hieron. epist. ... ... . serm. 47, 12 u.a. Eccl. – Nbf. susurrio, Vulg. (Amiat.) Sirach. 5, 16; 21, 31; 28, ...
surrēpo , psī etc., s. sub-rēpo.
surrigo , rēxī etc., s. subrigo.
surrīpo (subrīpo), s. sub-rēpo.
surrogo , āre, s. subrogo.
surripio , ripuī, reptum, ere (sub u. rapio), ... ... Plaut.: crimina oculis patris, Ov.: virtus nec eripi nec surripi potest, Cic.: diem, die Zeit unnütz zubringen, Ov.: alqm morti, Hor. – b) surripi von einem Angeklagten, der durch Bestechungen und andere schlechte Umtriebe bewirkt, ...
... Cic.: palam age, nolo murmurillum nec susurrum fieri, Plaut.: tacito susurro mala vota concipere, in ... ... Lucan.: illo tenui iugulos aperire susurro (durch heimtückische Ohrenbläserei), Iuven.: susurro tenui haec movebantur, Amm. – Plur., lenes susurri, Hor.: blandi susurri, Prop.: humiles susurri (Ohrenbläserei ...
Surrogat; z.B. als S. für das Brot, in panis usum: ein S. für etw. abgeben od. sein, als S. für etw. dienen, alcis rei vicem exhibere (die Stelle von etwas vertreten); pro alqa re esse ( ...
1. susurrus , a, um, (1. susurro), flüsternd, zischelnd, lingua, Ov. met. 7, 825.
surradio etc., s. sub-radioetc.
susurrio , s. 2. susurro.
surrupio , s. surripio /.
... § 70). – Dav. Surrentīnus , a, um, surrentinisch, promunturium, Tac.: litus, ... ... – subst., a) Surrentīnī, ōrum, m., die Einwohner von Surrentum, die Surrentiner, Liv. – b) Surrentīna, ōrum, n. (verst ...
īn-susurro , āvī, ātum, āre, einzischeln, einflüstern, a) intr.: ... ... .: nomen, vota, Sen.: aliqua adversus alqm, Capit: übtr., Favonius ipse insusurrat navigandi nobis tempus esse, flüstert uns zu, Cic. Acad. 2, ...
susurrium , iī, n. (1. susurro), die Ohrenbläserei, susurria malarum ancillarum, Augustin. conf. 9, 9, 20.
surrēctus , a, um, s. subrigo.
surrēctio , s. subrēctio.