Tanaquīl , īlis, f., die stolze Gemahlin des römischen Königs Tarquinius Priskus, Liv. 1, 34. – appellat., von einer herrschsüchtigen Gattin, Iuven. 6, 565. Auson. epist. 23, 31. p. 187, 1 Schenkl.
Jungfrau , virgo (auch als Gestirn). – ... ... . sie starb als I. von 18 Jahren, illa decessit duodeviginti annorum: Tanaquil, eine hochgeborene I. (eine I. aus sehr hohem Stande), Tanaquil summo loco nata. – I. werden, virginem esse coepisse. – ...
Frau , I) Weib übh., s. Frauenzimmer ... ... die letzte Fr. des Königs Özalkes, quae proxime Oezalci regi nupta fuerat: Tanaquil, eine Fr. von hohem Stande. Tanaquil summo loco nata. – eine Fr. nehmen, alqam in matrimonium ducere; ...
3. secus (sequor), I) Posit. secus , A) ... ... de ben. 6, 42, 2: sequius cogitare de alqo, Varro logist. (Tanaquil I.) p. 258 Riese: invitus, quod sequius sit (etwas, was ...
Cāius (bei Dichtern auch Cāïus), ī, m. u. ... ... Rom S. 59. – III) Caia Caecilia, römischer Name der (etruskischen) Tanaquil, Paul. ex Fest. in v. Gaia p. 95, 18. – ...
rūmino , āre, u. rūminor , ārī (rumen), ... ... Varro sat. Men. 60: antiquitates, ibid. 505: humanitatem, Varro logist. (Tanaquil I) p. 258 Riese: haece mulieri, Liv. Andr. tr. 8: ...